برنامه ریزی AFC برای جام باشگاه های آسیا، سبب شده که تیم ملی در فاصله زمانی یک ماه تا جام جهانی قادر به برگزاری اردوی آماده سازی نباشد و کی روش برای جبران این مشکل، برنامه‌ای را به فدراسیون ارائه داده که طی آن بازیکنان ملی پوش لیگ داخلی را از اواسط دی ماه، به صورت هفته‌ای یک روز تا یک و نیم روز به منظور آماده سازی جسمانی و روانی در اختیار داشته باشد.
سرمربی تیم ملی پس از مراسم گروه بندی و هم گروه شدن تیم‌های اسپانیا و پرتغال با ایران، در برنامه قبلی خود تجدید نظر کرده و درخواست کرد که ملی پوشان لیگ برتری را بعد از هر بازی در اختیار گرفته تا زمان بیشتری برای آماده‌سازی جسمانی، تاکتیکی و روانی بازیکنان را در اختیار داشته باشد.
برنامه ای که به مذاق مربیان و باشگاه های لیگ چندان خوش نیامد
نخستین واکنش به برنامه کی‌روش، از جانب برانکو ایوانکویچ سرمربی تیم پرسپولیس بود که بیشترین ملی پوش را دارد، وی در همان ابتدای اعلام برنامه کی‌روش، گفته بود هیچ نامه‌ای از سوی فدراسیون برای این درخواست دریافت نکرده، در صورتی که این مسئله به صورت کتبی به وی اعلام شود، نظرش را می‌گوید.
حال طی چند روز گذشته، زلاتکو کرانچار سرمربی تیم سپاهان نیز به برنامه مورد نظر کی‌روش معترض شده و در مصاحبه‌ای اعلام کرده این برنامه به باشگاه‌های شهرستانی فشار زیادی می‌آورد. او در همان مصاحبه خواهان جلسه کی‌روش با سرمربیان تیم‌های لیگ برتری شده و گفته است که می‌خواهد بداند که تفاوت ریکاوری باشگاه‌ها با تیم ملی چه بوده و کی روش دقیقا چه برنامه‌ای در ذهن دارد.
مصاحبه‌ای که از سمت سرمربی ایران بی‌جواب نمانده و کی‌روش با بیانه‌ای جواب سرمربی سپاهان را داد، کی روش در بیانیه‌ای که به بهانه تبریک سال نو میلادی منتشر کرده و ادبیات چندان دوستانه‌ای در آن وجود نداشت، برنامه مد نظر خود را پیشنهادی ساده و در کمال فروتنی از جانب خود خوانده و داشتن یک جلسه با مربیان لیگ برتری را امری خالی از فایده و بی‌نتیجه دانسته است.
در نهایت این کشمش‌ها با جواب رد کرانچار به درخواست مارکار آقاجانیان دستیار سرمربی تیم ملی، برای برپایی جلسه خصوصی وی با کارلوس کی روش، وارد فاز جدیدی شده است.
کرانچار یا کی روش؟
واقعیت این است که در ماجرای اختلاف کی‌روش با سرمربیان لیگ برتری، هر ۲ طرف ماجرا محق هستند، کارلوس کی‌روش طی هفت سال گذشته بارها در مقاطع مختلف نشان داده به مربیان لیگ داخلی و نحوه آماده‌سازی بازیکنان توسط آن‌ها چندان اعتمادی نداشته و تا جایی پیش می‌رود که بازی در لیگ‌های درجه ۲ و ۳ اروپایی را به لیگ ایران ارج می‌داند.
بی‌اعتمادی کی روش نسبت به لیگ برتر ایران، اگرچه کمی مبالغه آمیز است اما نشأت گرفته از این واقعیت تلخ است که اغلب تیم‌های ایرانی در زمینه بدنسازی مشکلات بسیاری داشته و خوب عمل نمی کنند، مصدومیت‌های پی در پی و بعضا طولانی مدت بازیکنان لیگ، میزان کم دوندگی اکثریت بازیکنان در طول بازی از نشانه‌های واضح نداشتن آمادگی جسمانی کافی آنهاست.
نگاهی به بازی‌های لیگ قهرمانان آسیا در چند فصل گذشته این واقعیت تلخ را با شدت هرچه بیشتری عیان می‌کند که باشگاه‌های ایرانی در بدنسازی عملکرد مثبتی ندارند و در چند سال اخیر شاید فقط تیم پرسپولیس خلاف این جریان عمل کرده است.
جام جهانی تورنمنتی نفس گیر بوده که همه تیم‌های حاضر در آن با تمام توان به مصاف رقبا می‌آیند و کی روش به خوبی می‌داند در برابر حریفان بزرگی همچون اسپانیا و پرتغال، بازیکنان ایران باید از قدرت جندگی و آمادگی روانی بالایی برخوردار باشند و سوابق بد باشگاه‌های ایران دلیل اصلی برنامه وی است.
در سمت مقابل باشگاه‌ها و مربیان آن‌ها نیز حق دارند که نگران وضعیت بازیکنان ملی پوش خود باشند، هزینه‌های سنگینی که باشگاه‌ها برای حضور موفق در لیگ و گرفتن بازیکن پرداخت می‌کنند در کنار فشردگی و سنگینی بازی‌ها سبب شده که آن‌ها بخواهند بازیکنان خود را تمام و کمال در اختیار داشته باشند.
با شروع شدن لیگ قهرمانان آسیا، این وضعیت بغرنج‌تر هم می‌شود، رفت و آمد هر هفته‌ای ملی پوشان به کمپ تیم ملی، شاید برای بازیکنان ساکن تهران چندان مشکل ساز نشود اما بازیکنان شهرستانی را دچار خستگی و فرسودگی زیادی می‌کند که به طور قطع بر روی عملکرد آن‌ها در تیم‌هایشان تاثیر گذار است.
اگرچه سپاهان امسال در لیگ قهرمانان آسیا حضور ندارد، اما همین بعد فاصله سبب نگرانی‌های کرانچار شده است، به ویژه که زرد پوشان اصفهانی به دنبال جبران نتایج بد نیم فصل نخست و کسب سهمیه آسیایی سال آینده هستند.
کشمکش‌های پیش آمده بین کی‌روش و کرانچار ناشی از همین نگرانی‌ها است، جدالی که در ۴ سال پیش از جام جهانی ۲۰۱۴ هم به وقوع پیوسته بود، با این تفاوت که این بار برانکو ایوانکویچ دیگر مربی هموطن کرانچار شاغل در ایران هم سو با وی بوده و بیانیه کی‌روش ثابت کرد که سرمربی ایران، قصد هیچ گونه تعاملی با آن‌ها ندارد.
از آنجا که کی‌روش عمل به برنامه مورد نظرش را اجباری نمی‌داند، بعید است این ۲ سرمربی کروات زیر بار قبول این درخواست بروند، باید منتظر ماند و دید که فدراسیون برای حل این مشکل چه برنامه‌ای ارائه می‌کند.
