به گزارش رامسرنوین به نقل ازفارس، دنیای زندگی صنعتی و عصر جدال ارتباطات مدرن و مجازی و زندگی سنتی خالق بسیاری از برخوردهای سازگار و ناسازگار شده است و در پس این عدم توازن‌ها، عده‌ای برای کسب سودجویی از خلأ موجود، برای انجام امور مختلف سوء استفاده کرده و به بهانه تسهیل در امور زندگی و آسایش بخشی به افراد مختلف، دست به انجام کارها و خدمات پیش پا افتاده و سطحی می‌زنند و در مقابل، افراد نیز برای دوری از تحمیل سختی انجام وظیفه خود، در سطوح مختلف تن به پرداخت هزینه‌های آن می‌دهند.
این بازار مکاره و ماشینی بار آوردن انسان‌ها، به نظام آموزشی ما نیز روی آورده است؛ به شکلی که در آشفته بازار بی سر و سامانی بخشی از نظام آموزشی و بی توجهی به خواسته‌ها و توانایی‌های دانش‌آموزان، به ویژه محول کردن و واگذاری تکالیف خارج از توان آنها، جماعتی پای خود را در سفره تعلیم و تربیت گذاشته و به سود جویی در شکل و شمایلی جدید دست زده‌اند.
ادعای وجود چنین دخالتی، آگهی انجام تکالیف دانش‌آموزان در قبال پرداخت وجه از سوی والدین است که از سوی یکی از مغازه‌های فروش نوشت افزار مطرح شده است.
آگهی انجام تکالیف دانش آموزان در قبال دریافت وجه
با توجه به موارد ذکر شده، باید به خوبی به این نکته توجه داشته باشیم که دنیای کودکان و نوجوانان به ویژه دانش‌آموزان، ظرافت‌ها و ویژگی‌های خاص خود دارد و شناخت روحیات و خواسته‌های آنها کار مهم و ارزشمندی است؛ چراکه نظام آموزشی موفق است که بتواند با تحلیل درست، هوشمندانه و روان شناسانه علائق دانش‌آموزان و مدنظر قرار دادن و لحاظ کردن آن در برنامه‌ریزی‌های آموزشی و پرورشی، مسیر پر فراز و نشیب تعلیم و تربیت را با کمترین موانع و مشکلاتی بپیماید.
یکی از مسائل مهم در نظام آموزش و پرورش، به ویژه در کلاس درس توجه به حد و توان فیزیکی و روحی دانش‌آموزان در مقاطع تحصیلی است.
این همان حد و اندازه قائل شدن برای تکالیف آموزشی است تا دانش‌آموزان در فرایند ۹ ماهه تحصیل، در اثر فشار و بار سنگین تکالیف درسی کمر خم نکرده و دل زده نشنوند.
اما موضوع مهمی که این روزها و حتی سال‌هاست دامنگیر کلاس درس و مهم‌تر از آن دانش‌آموزان و والدین آنها شده است، درخواست انجام تکالیف زیاد و در برخی موارد طاقت فرسای محوله به دانش‌آموزان است؛ به طوری که دانش‌آموزان بعد از ساعت‌ها آموزش فشرده در مدارس، باید بعد از مراجعه به منزل، کلاس درسی دوباره را در شکلی جدید، در خانه بگذرانند و والدین این بار نقش آقا و خانم معلمان را برای فرزندان خود ایفا کنند.
والدینی که بسیاری از آنان به دلیل تفاوت زیاد سطح و محتوای آموزشی دوران خود و حال حاضر، توان همراهی علمی و آموزشی فرزندان خود را ندارند و در نهایت کمک کار مطلوب و قابل اعتمادی برای دانش‌آموزان نیستند.
در نقطه مقابل نیز با دانش آموزانی مواجه هستیم که باید بار سنگین تکالیف کلاسی را بر دوش کشند و مطالب بعضاً ضمخت و بی روح را فراگیرند و فردای آن روز در کلاس درس تحویل معلمان خود دهند.
در نتیجه این مواجهه و وجود حجم سنگین تکالیف محوله به دانش آموزان، برخی از آنان از پرداختن صحیح و کامل به تکالیف درسی سرباز زده و عطای تشویق انجام دادن آن را به لقای خستگی ناشی از انجام آن می‌بخشند.
آنچه که در خصوص این موضوع قابل تعمق است، ذکر این نکته است که نظام آموزشی ما چرا باید پس از سال‌ها آزمون و خطا کردن‌های بسیار و دادن برنامه‌های مختلف آموزشی و انجام اَشکال مختلف تکالیف درسی توسط دانش‌آموزان به یک رویه مناسب و فارغ از هرگونه آزردگی خاطر و خستگی جسمی دانش‌آموزان دست نیابد و به شکلی از دانش‌آموز تکلیف بخواهد که او را خسته و درمانده نکند و برگشت به خانه برای او همراه با اضطراب ناشی از سنگینی تکالیف درسی نباشد.
باید به این نکته توجه کنیم که امروزه در بسیاری از نظام‌های آموزشی دنیا و به ویژه کشورهای پیشرو در آموزش و پرورش انجام تکالیف سنگین در خانه امری به محاق رفته تلقی می‌شود و دانش‌آموزان تکالیف مربوطه را در در همان زمان حضور در مدرسه و در فضای شاد و به صورت تفریحی و در وقت مشخصی انجام می‌دهند.
