امروزه استفاده از شبکه های اجتماعی چه در گوشی های تلفن همراه و چه در سیستم های رایانه شخصی به یک امر طبیعی و به نوعی غیر قابل انکار تبدیل شده است.
استقبال از نرم افزارهایی که به عنوان شبکه های اجتماعی در گوشی های تلفن همراه برای اشتراک گذاری فایل های متنی، تصویری و دیگر خدمات در دسترس کاربران و شهروندان قرار می گیرند در حال حاضر به علت دسترسی آسان به این نوع نرم افزارهای اجتماعی و سادگی کار با آنها به یکی از پر طرفدارترین نرم افزارهای اجتماعی در کشور مان تبدیل شده اند.
فضاهایی که به عنوان فضای مجازی یاد می شوند در کنار برخی آثار مثبت آثار منفی بسیاری را نیز دارند که این روزها با پخش شایعات، شبهه ها، تصاویر نامناسب و… می توان این فضاهای با دسترسی آسان را به یکی از پل های ارتباطی آسیب های اجتماعی در جامعه شهری و حتی خانواری محسوب کرد.
عضویت خیل عظیم جوانان، فرهیختگان، صاحبان قلم و رسانه، سیاسیون و دیگر قشرهای مختلف جامعه باعث شده است که ارتباط های بسیار موثر و طرح مباحثه های مناسب که منجر به نتیجه های مثمر ثمر می شود در این فضا وجود داشته باشد اما اختلاف نظرها، طرح مسائل کلی و همچنین برخی توهین های بی دلیل در این نوع فضاها باعث شکاف این قشرها در جامعه حقیقی شده است.
در جامعه های کوچک شهری که اغلب قشرهای مردمی و سیاسی و حتی صاحبان قلم و رسانه همدیگر را می شناسند و ارتباطی دوستانه و با همدلی و وحدت دارند متاثر از این آسیب در حال شکاف نظری و حتی رفتاری و اخلاقی در بین خود هستند.
فارغ از مطرح کردن این موضوع که استفاده از این فضا برای خود، محل خطر و در دسترس بودن این نرم افزارها با انگیزه های امنیتی و جاسوسی دشمنان جامعه اسلامی است باید اشاره شود که در حال حاضر نمی شود تاثیرات این فضاها را نایدیده گرفت.
با یادوآوری این نکته که باید همه استفاده کنندگان این فضاها آگاهی های لازم را نسبت به آسیب های اطلاعاتی این فضا داشته باشند به اصل مطلب می پردازیم.
در این روزها به تبع مطالبی که در بالا ذکر شد شهرستان رامسر و فضای مجازی شهرمان به دور از استفاده از این فضا و تکنولوژی نبوده است و قشرهای مردمی، جوانان، فرهیختگان، صاحب قلمان و صاحب نظران، سیاسیون و … در این فضای شهرستانی حضور دارند و با ایجاد گروه های مختلف و طرح مسائل مربوط به همان گروه سعی در سرگرمی، پیشرفت فکری، توسعه شهری و دیگر مسائل دارند.
گروهی به مسائل دینی می پردازد، گروهی به انتشار اخبار روز و آنلاین توجه می کند، گروهی مسائل درمانی و طب سنتی را مطرح می کند، گروهی مسائل و مشکلات شهری را مد نظر قرار می دهد و روز به روز نیز بر این گروه های افزوده می شود.
اما فارغ از استفاده های بهینه این فضای اجتماعی، در روزهای اخیر متاسفانه مشاهده می شود که برخی افراد صاحب قلم و صاحب نظر و نام آشنای شهرستان در برخی از این گروه ها به واسطه دوری از فضای چهره به چهره بودن، اقدام به نگارش کنایه های جهت دار، توهین های صریح، جوابیه های انتقادی، نظرات دنباله دار نسبت به طرف مقابل خود می کنند که این اقدام در آینده نزدیک موجب شکاف رفتاری و اجتماعی این افراد در شهر کوچکی همانند رامسر خواهد شد و تمام آسیب های این اقدام را نیز بایستی رامسر مظلوم بر دوش بکشد و همچنان با وجود تمام ظرفیت های گردشگری، معنوی، هنری، ورزشی و … خود بایستی عقب بماند.
با وجود همه آسیب هایی که از فضای مجازی گفته می شود و در این یادداشت نیز به آنها اشاره ای اجمالی شد به واقع این آسیب که جدالی شخصی با انتشار کنایه ها و جوابیه ها است در شهر کوچک و زیبای رامسر بدون تأثیر نخواهد بود و باید منتظر ماند تا در آینده ای نزدیک اثرات آن را نظاره کرد.
اینکه اشخاصی که به عنوان افراد شناخته شده در شهر که عنوان صاحب نظر و صاحب قلم را با خود به دوش می کشند تمام هم و غم آنها با وجود این همه مشکلات و مسائل و دغدغه های شهروندی این باشد که امشب چه جوابیه ای را تنظیم کنم؟! یا چه کنایه را جهت دار منتشر کنم و … چه سودی به حال مردم شهرستان مان دارد؟!!
یکی شعر کنایه دار می نویسد! فردی سخنی فلسفی و جهت دار را منتشر می کند! شخصی ختم جدال را طلب می کند! فردی در بهبه این جدال دم از فرهنگ می زند! و این داستانی که همچنان ادامه دارد و شبی با ختم صلوات تمام می شود و در شب بعد نیز با میان جگری بزرگی خاتمه می یابد اما باید دانست که اگر خودمان را نسازیم این قصه سر دراز دارد!
داستانی که هر شب قبل از خواب در این گروه ها می بینیم به دل هیچ فرد منصف و با منطقی نمی نشیند و شب که خداوند آن را برای آرامشمان قرار داد به تلاطمی از درد دل هایی تبدیل می شود که فکر به آنها خوابمان را می پراند!
به راستی فضای مجازی و این دور بودن چهره ها از هم، چه نگارش هایی را بر ما متحمل کرده است! آیا یک روزی می توانستیم برخی از این کنایه ها و جوابیه ها را رودرو و چهره به چهره برای خودمان مطرح کنیم؟!
اما امروز به واسطه این فضا اجتماعی این امر انجام گرفته است که باید به جای تغییر میدان به تغییر رفتار بپردازیم.
در این یادداشت سعی نشده است تا نسبت به شخصی جهت گیری شود و یا طرفداری فردی انجام گیرد.
قصد و نیت این نگارش این بوده است که ضمن تذکر و یادآوری رفتارهای درست اول به خود نگارنده و بعد به اشخاص مورد خطاب که خودشان نیز می دانند که هستند بدانیم که اگر در جامعه ای مجازی عضویت داریم بایستی اخلاق و رفتار مناسب و همچنین قدرت تحمل بالا در مقابل نقدها و دیگر مسائل پیشرو در این فضا را داشته باشیم و با طرح کردن و انتشار کنایه ها، جوابیه ها و دیگر اقدامات، فضای قابل استفاده موثر را به فضایی نامطلوب تبدیل نکنیم.
و در آخر امروز نیز همه صاحب نظران، صاحب قلمان، اصحاب رسانه، فرهیختگان و دیگر قشرهای مردمی باید به فکر توسعه اقتصادی، فرهنگی با عزم ملی و مدیریتی جهادی باشند تا این هدف را با رهنمودهای رهبری و مطالعات دقیق در شهرستان خود به بار بنشانیم.ان شاءا…
مدیر مسئول سایت خبری نیمه پر/ صادقی
با سلام
در صحت مطالب نگارنده هیچگونه تردیدی نیست. از تذکر به حق و مطالب منصفانه جنابعالی سپاسگزارم.
برقرار باشید
من الان ۷ سال داخل فضای مجازی هستم ، خیلی چیزها یاد گرفتم ، خیلی پول در آوردم ، کلی اطلاعاتم زیاد شد ، به نظر من دولت بیاد به جوانها بهاء بدهد ، نه اینکه در مقابل آنها ایستادگی کند ، هی هشدار میدن آقا فیس بوک ، لاین ، وایبر و … رو فیلتر میکنیم ولی همین جوان های با استعداد ایرانی نرم افزاری میسازند که خیلی راحا اینها رو دور میزند ، گاهی با دوست بودن میشود خیلی از مسیرها رو عوض کرد ، میدونم که فرهنگسازی نشده استفاده از اینترنت در ایران ، ولی میشود خیلی راحت فرهنگسازی کرد و مردم را آگاه نمود .( با ساخت فیلم های تلویزیونی )
متاسفانه در شهر من برای من جوان جایی وجود ندازد که بتوانم وقتم رو بگذارنم ، فقط تا چشم کار میکند سفره خانه پیدا میشود که من اهلش نیستم .
هر وقت زیر ساخت ها درست شد ، آن وقت بیاییم بگیم چی غلط و چی درست.
پیروز باشید و موفق
یا حق