به گزارش نیمه پر، در سال‌های ۸۷ و ۸۸ هم مثل سال ۹۴ موجی از شایعات در مازندران، بازار ماکیان و مصرف مرغ در این استان را دچار اختلال جدی کرد و سرانجام هم بدون کوچک‌ترین توضیح در قانع‌سازی افکار عمومی و حتی اقناع تولیدکنندگان مرغ، از کنار این ماجرای پرغصه عبور شد و کسی هم مسئولیت این فضاسازی‌های ویرانگر را به عهده نگرفت.
پیشگیری، اصلی‌ترین روش مقابله و مبارزه در موضوع ضرورت جدی مقابله با بیماری آنفلوآنزای مرغی و یا هر بیماری دیگر، جای هیچ بحث و تردیدی وجود ندارد، اما پیشگیری از بسیاری ابتلائات، انتقال اطلاعات و ارائه آموزش‌های لازم را ایجاب می‌کند که در این مورد خاص، باید از دستگاه‌های مربوطه سوال کرد که چه اقدامات پیشگیرانه برای از بین بردن زمینه‌های بیماری را در مازندران به‌عمل آورده‌اند که در این حوزه، آماده انعکاس فعالیت آنها را اعلام می‌کنیم.
* سکوت مسئولان و فقر اطلاعات
موضوع قرنطینه کردن شهرها و روستاها و گسترش عدم امنیت و به مخاطره انداختن منافع تولیدی فعالان عرصه مرغ و طیور، چیزی نیست که بتوان به سادگی از کنار آن عبور کرد.
در سالی که اقتصاد مقاومتی باید محور توجه همه مردم و مسئولان باشد، و مردم با اطاعت از فرامین رهبر معظم انقلاب، سعی دارند نقش خود را به خوبی ایفا کنند و حتی با پرورش چند مرغ و جوجه؛ قفل کردن مناطق پرورش طیور و بازرسی خانه به خانه، که در جای خود و در صورت مشاهده مورد مشکوک لازم نیز هست و ادامه این کار بدون ارائه حتی یک مورد، شائبه‌هایی را به‌وجود می‌آورد که به نفع هیچ کسی نیست و تنها اقتصاد مازندران را دستخوش تزلزل و سقوط می‌کند.
* رسانه‌ها و رسالت سکوت
بدون تردید، مردم از رسانه‌ها انتظار انعکاس مشکلات و مصائبی که به منافع عمومی آسیب می‌رساند، را دارند؛ سکوت و عدم همکاری مسئولان مربوطه و یا تهدید و تطمیع در این زمینه نباید موجب بی‌تفاوتی در قبال مصالح عمومی از سوی رسانه‌ها بویژه رسانه ملی شود.
* گلایه دردمندانه مرغداران
اگر از گلایه مرغداری‌های صنعتی که تیغ تیز قرنطینه آنها را مورد هدف اصلی خود قرار داد، بگذریم، از شکوائیه مردم و روستائیانی که مأموران با رجوع به خانه‌های‌شان، مانع از فعالیت و بهره‌برداری‌شان می‌شوند، نمی‌توان گذشت.
باید به عموم معترضان حق داد که از بی‌اطلاعی و عدم اطلاع‌رسانی درست مسئولان به آنها گلایه و دادخواهی کنند، واقعاً چه کسی باید پاسخ آنان را بدهد.
وقتی مسئولان دست‌اندرکار به خبرنگار ما جواب نمی‌دهند و ممنوعیت مصاحبه و گفت‌و‌گو از سوی مسئولان بالادستی خود را به رخ ما می‌کشند، چگونه می‌توان به مردم عادی و صاحبان مرغداری حق نداد؟!
* کلام آخر
در شهرهای متعدد مشمول قرنطینه در مازندران برای مقابله احتمالی با بیماری آنفلانزای مرغی، حتی یک مورد ابتلا به این بیماری در انسان و طیور مشاهده نشد و در قبال سکوت مسئولان و ندادن پاسخ از سوی آنها و حتی عدم ارائه یک مورد، امید می‌رود از این پس با دقت و درایت بیشتر، شرایطی به‌وجود نیاید تا تولید و تلاش خانواده‌های به‌ویژه روستایی برای مشارکت در امر تولید و اعانه به اقتصاد مقاومتی دچار چالش شود و امنیت تولیدی جامعه دستخوش اختلال و زیان شود، در عین حالی که سخت اعتقاد بر تلاش مسئولان در مقابله و مبارزه اساسی با هرگونه بیماری و از جمله آن، آنفلانزای مرغی داریم.
بلاغ/
