وقتی کلمه عشق را می‌شنویم، چه چیزی در ذهن مان تداعی می‌شود؟ خیلی از ما رابطه‌ای را که در آن خوشبختی و آرامش وجود دارد، تصور می‌کنیم؛ خیلی از ما فکر می‌کنیم فردی عاشق ماست که کاملا در خدمت ما باشد و هرچه که ما بخواهیم، انجام بدهد.
شاید بعضی‌های مان با شنیدن کلمه «عشق»، آه از نهادمان بلند شود و یاد بی وفایی‌هایی که در حق مان شده است بیفتیم. شاید خیلی هایمان معتقد باشیم که عشق اصلا وجود ندارد و این حس یا آثار هورمون است یا باید بپذیریم که آدم‌ها با توجه به منافع شان عاشق می‌شوند، اما واقعا عشق کدام یکی از این هاست؟
۶ نوع عشق!
هرچند ممکن است عشق تمام تعریف‌های مطرح شده تا این جای مطلب باشد، اما در ادامه، انواع عشق را به صورت علمی و دقیق‌تر معرفی می‌کنیم. شایان ذکر است اسم این عشق‌ها به زبان لاتین است و ترجمه لغوی شان را در کنارشان نوشته ایم.
Mania (وسواسی)
حتما عبارت عاشق شیدا به گوش تان خورده است. این افراد معشوق را جزو مایملک خود می‌دانند و عشق را با داشتن تمام و کمال طرف مقابل یکی می‌دانند. این افراد در عشق حسود هستند و معشوق خود را بسیار کنترل می‌کنند. شاید بعضی از ما این رفتار‌ها را نشانه دوست داشتن بدانیم، ولی باید توجه داشته باشیم که این عشق مخرب است و در دراز مدت نمی‌تواند مفید باشد.
Eros (ظاهری)
عشق ظاهری یا عشق جنسی در این دسته قرار می‌گیرد. اگر در یک نگاه عاشق شده اید، در این دسته عشاق قرار می‌گیرید. عشق شهوانی بر پایه ظاهر و جذابیت‌های جنسی بنا می‌شود و به تدریج که زمان می‌گذرد این تب تند، عرق می‌کند! در مثلث عشق استرنبرگ این عشق فقط جزء شهوانی را دارد و عشقی نیست که در دراز مدت بماند.
Ludus (بازی گرانه)
این افراد تنوع طلب هستند و مدام از رابطه‌ای به رابطه دیگر می‌روند و در روابط آن‌ها تعهد وجود ندارد، اما خودشان را عاشق می‌دانند.
Storage (همدلانه)
عشق همدلانه و دوستانه هم یک نوع عشق است. در این نوع عشق، توقعاتی که در رابطه وجود دارد با انتظارات برابر است. به این معنی که فرد هر مقدار که از همسر خود انتظار همکاری و همدلی دارد به همان اندازه هم همکاری و همدلی نشان می‌دهد. این نوع عشق، بهترین نوع عشق در روابط زوج هاست.
Pragma (محاسبه گرانه)
عشق منطقی و کاربردی، بهترین نوع عشق برای قبل از ازدواج و ختم به آن است. در حالی که بین دو فردی که برای ازدواج با هم آشنا می‌شوند تمایل و اشتیاق وجود دارد، با این حال این باعث نمی‌شود که عیب ها، تفاوت نظر‌ها و سلیقه‌ها را نادیده بگیرند.
Agape (ایثارگرانه)
عشق ایثارگرانه مانند رابطه مادر با فرزند یا پدر با فرزند است که در روابط زوج ها، جایگاهی ندارد و قابل تعریف نیست.
نظریه مثلث عشق
عشق می‌تواند همه موارد گفته شده تا این جای مطلب باشد، اما عشق بالغانه، عشقی است که چند خصوصیت داشته باشد. واضح است که همه دختر و پسر‌های دم بخت باید با این عشق و ویژگی هایش آشنا باشند تا پایه‌های زندگی شان را بر اساس اصولی‌ترین شیوه عشق بچینند.
«استرنبرگ» روان شناسی است که درباره عشق تحقیق بسیاری انجام داده و خلاصه تحقیقاتش منجر شده است به نظریه مثلث عشق. در این مثلث، فرد عاشق سه ویژگی را تجربه می‌کند که همه آن‌ها باید باشد تا بتوان اسم احساسی را که فرد تجربه می‌کند، عشق بالغانه گذاشت.
صمیمیت، اولین مولفه عشق
اولین مؤلفه عشق، صمیمیت است. استرنبرگ آن را به عنوان احساساتی که نشانه نزدیک بودن است، در نظر می‌گیرد؛ بنابراین صمیمیت جوهره عشق را تشکیل می‌دهد. استرنبرگ در تحقیقاتش به این نتیجه رسید که صمیمیت شامل ۱۰ عنصر مختلف در رابطه با شخص مورد علاقه است:
۱- میل به رفاه شخص مورد علاقه.
۲- تجربه خوشحالی با او
.۳-داشتن توجه زیاد به وی.
۴- قابلیت اتکا به شخص مورد علاقه به هنگام نیازمندی.
۵- داشتن درک متقابل.
۶- در میان گذاشتن مسائل شخصی.
۷- دریافت حمایت عاطفی.
۸- ارائه حمایت عاطفی.
۹- برقراری رابطه صمیمانه با فرد مورد علاقه و
۱۰-ارج نهادن به وی.
اشتیاق، دومین مولفه عشق
دومین مؤلفه عشق شامل شور و اشتیاق مبتنی برانگیزه‌ها و جذابیت‌های جسمانی و شامل اشتغالات ذهنی مثبت درباره معشوق است.
تعهد، سومین مولفه عشق
مؤلفه سوم عشق، تصمیم یا تعهد است که این مولفه شامل تصمیم‌های خودآگاهانه و ناخودآگاهانه‌ای می‌شود که فرد برای دوست داشتن دیگری، اتخاذ و خود را متعهد به حفظ آن می‌کند. این حالت جنبه شناختی دارد و در بردارنده تصمیم‌های کوتاه مدت و بلند مدت برای دوست داشتن و مراقبت از معشوق است. این بعد، شامل تصمیم گرفتن برای تعهد داشتن، حفظ و نگهداری از معشوق و رابطه طولانی مدت با اوست.
باز کردن چشم‌ها قبل از ازدواج نه بعد از آن
در پایان باید دانست که در روابط زوج ها، معمولا مردان با عشق یا شور و شهوت رابطه را شروع می‌کنند و در نهایت به صمیمیت می‌رسند، ولی خانم‌ها بر خلاف مردان، معمولا با صمیمیت، رابطه را آغاز می‌کنند. در یک رابطه بالغانه، باید از همسر خود شناخت داشته باشیم، بین ما احترام وجود داشته باشد و یکدیگر را بپذیریم.
به این معنی که شناخت ما، نکات مثبت و منفی همدیگر را در برگیرد و بتوانیم همدیگر را با همه خصوصیات مثبت و منفی دوست داشته باشیم. شاید این جمله را شنیده باشید که می‌گوید: «قبل از ازدواج چشم هایت را باز کن و بعد از ازدواج، آن‌ها را ببند.» جمله درستی است که شاید این روز‌ها خلاف آن را در جامعه می‌بینیم، چون عشق را نمی‌شناسیم.
