علت سکسکه های مزمن چیست؟
سکسکه‌هایی که بیش از ۴۸ ساعت طول بکشند جزء سکسکه های مزمن محسوب می‌شوند.
اسپاسم کنترل نشده دیافراگم موجب سکسکه می‌شود که به دنبال آن تارهای صوتی به سرعت بسته شده و صدای متمایزی ایجاد می‌کند.
محققان با بیان اینکه علت دقیق سکسکه مشخص نیست، معتقدند: استرس، هیجان یا مصرف برخی غذاها یا خوراکی‌ها می‌تواند در شروع آن نقش داشته باشد.
سکسکه مزمن علاوه بر آنکه آزار دهنده است اغلب موجب اختلال در خواب شده و خوردن و نوشیدن را سخت می‌کند. همچنین گاهی اوقات پیامدهای جدی برای فرد به دنبال دارد که خستگی، از دست دادن آب بدن و کاهش وزن برخی از آن‌هاست.
درحالیکه تشخیص سکسکه مزمن کار آسانی است پیدا کردن عامل احتمالی نهفته آن نیاز به زمان زیادی دارد و در تمامی مواقع امکان‌پذیر نیست.
متخصصان تاکنون به برخی عوامل درونی در بروز این عارضه اشاره کرده‌اند که می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
سکسکه تا حدودی از اسپاسم دیافراگم ناشی می‌شود در نتیجه بیماری‌هایی همچون ذات الریه که این عضو از بدن را ملتهب یا تحریک می‌کند، می‌تواند عاملی در بروز آن باشد.
همچنین عصب‌هایی که تنفس را کنترل می‌کنند ممکن است آسیب دیده یا تحریک شده باشند. بروز یک تغییر در بدن همچون بارداری یا رشد تومور می‌تواند موجب وارد شدن فشار به عصب شود.
علاوه بر این، احتمال دارد بخشی از مغز که کارهای ناخودآگاه را از قبیل نفس کشیدن کنترل می‌کند ممکن است پس از سکته مغزی یا وارد شدن ضربه به سر به درستی عمل نکند.
بیماری‌هایی از قبیل ام اس که بر سیستم عصب مرکزی تاثیر می‌گذارند تاثیر مشابهی را دارند.
همچنین سکسکه‌های مزمن می‌تواند نشانه بیماری گوارشی باشد که بر معده، روده کوچک و بزرگ، کبد، کیسه صفرا و پانکراس تاثیر بگذارد. برخی از این بیماری‌ها شامل بیماری کرون، زخم معده، هپاتیت و آپاندیسیت می‌شود.
مصرف برخی از داروها با سکسکه مزمن ارتباط دارد. به طور مثال مصرف برخی داروها همچون شیمی درمانی و کورتیکواستروئید به شکل ترکیبی می‌تواند این تاثیرگذاری را داشته باشد.
سکسکه مزمن عارضه نادری است و تحقیقات کافی در مورد درمان موثر آن انجام نگرفته است. به طور معمول در درمان سکسکه مزمن داروهای موثری وجود دارد اما تحقیقات بیشتر در مورد عوامل نهفته آن و تعیین چگونگی پیشگیری از بازگشت مجدد آن ضروری است.