نوک پیکان این انتقادات را می‌توان به حضور مهناز افشار در نمایش “الیورتوئیست”، “الناز شاکردوست” در نمایش “گم و گور” و همچنین “سحر قریشی” در نمایش “لامبورگینی ۲” دانست. بازیگرانی که بدون هیچ آموزش یا پیش زمینه حضور در تئاتر این روزها به کلی گیشه را تصاحب کرده اند.
شهرزاد محمودی بازیگر تئاتر در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، درباره مشکل حضور بازیگران چهره سینما گفت: تئاتر دست عده خاصی افتاده است. این روزها چهره های سینمایی همه جا را گرفته‌اند و کسی به گروه های جوان که نیازمند تجربه و درآمد از این راه هستند اهمیتی نمی‌دهد.
وی افزود: من بعد از دو سال کار کردن در تئاتر همچنان نمی‌توانم به این هنر به عنوان یک شغل حساب کنم و مجبورم برای گذران زندگی شغل دیگری را انتخاب کنم. بالاخره هر شغلی دغدغه های خاص خود را دارد و بازیگر را از تمرینات خود دور می‌کند.
بازیگر نمایش “مربع” اضافه کرد: سالن‌داران فقط و فقط به پول و چهره سینمایی هر اثر نگاه می‌کنند. کسی اهمیتی نمی‌دهد که شما چه توانایی‌هایی دارید. سالن دار در ابتدا از شما اسم بازیگران را می‌خواهد و اگر بازیگر چهره داشته باشید هر زمانی که بخواهید سالن در اختیار شما خواهد بود.
بازیگر نمایش “باز کردن بسته” از نبود تهیه کننده حرفه ای تئاتر خبر داد و اذعان کرد: وضعیت تئاتر خصوصی و لابی های خاص خودش که مشخص است. از سویی برخی بازاری و کاسب به عرصه تهیه کنندگی آمده و می‌خواهند از تئاتر پول در بیاورند. همین اتفاق باعث حضور بازیگرانی شده که در خود سینما هم وجهه ای ندارند در تئاتر می‌شود.
محمودی با اشاره به وجود ناعدالتی در بازیگری خاطرنشان کرد: هیچ راه سالمی برای حضور در عرصه های حرفه ای و سینما وجود ندارد. شما به عنوان یک بازیگر هر توانایی هم که داشته باشید باید برای بدست آوردن نقش از طریق پول، لابی، رانت و اتفاقات غیراخلاقی اقدام کنید. سالانه تعداد زیادی بازیگر آموزش داده می‌شوند اما نه آموزشگاه و نه دانشگاه ها، هیچکدام به آینده این جوانان فکر نکرده و تنها به دریافت هزینه فکر می‌کنند.
امیر شمس بازیگر فعال حوزه تئاتر نیز با انتقاد از ورود بی رویه بازیگران سینما به تئاتر در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان گفت: مشکل از سالن های خصوصی سرچشمه می گیرد. در ابتدا حضور تعداد بالای پلاتوها و سالن های خصوصی نوید اتفاقات بزرگ و خوبی را در تئاتر می‌داد اما به مرور زمان این کورسوی امید خودش به مشکلی بزرگ تبدیل شد زیرا این سالن‌ها بیش از تئاتر به گیشه و فروش فکر می‌کنند.
وی ادامه داد: این رویه یعنی گیشه زدگی مفرط از سوی سالن داران باعث شده تا برخی بازیگران چهره سینمایی به یکباره وارد عرصه تئاتر شده و بدون هیچ نظارتی طی یک یا دو هفته تمرین اثری را روی صحنه ببرند.
بازیگر نمایش “مجلس مختلف خوانی” اضافه کرد: سالن‌داران می‌خواهند به هر قیمتی سالن خود را پر کرده و بفروشند. قیمت سالن‌های خصوصی سرسام آور است و این هزینه ها از گروه ها گرفته می‌شود و طبیعتاً گروه مجبور به استفاده از چهره های غیر تئاتری می شود تا بتواند به سرعت مبلغ سالن را بپردازد. در این میان تنها چیزی که به آن اهمیتی داده نمی شود کیفیت آثار است.
شمس وضع امرار معاش بازیگران تئاتر را نامناسب دانست و خاطرنشان کرد: مطمئناً نمی‌شود از این راه زندگی کرد. ما حتی نمی‌توانیم از پس کوچکترین مخارج خودمان بر بیایم و مجبوریم کارهایی دیگری انجام بدهیم. مثل تدریس و یا کارهای غیر مرتبط نیمه وقت یا اینکه باید سرمان را جلوی پدر و مادر پایین بیندازیم و سر بار آنها باشیم. تا کی باید خانواده ها هزینه عشق ما به بازیگری را پرداخت کنند و البته هیچ امیدی هم به فردای ما نداشته باشند.
نیما قربان زاده نویسنده و کارگردان کودک درخصوص لابی بازی در عرصه تئاتر کودک گفت: لابی بازی به معنایی که در سینما و تلویزیون و تئاتر‌های بزرگسال مرسوم است در حیطه کار کودک وجود ندارد. اما درد بزرگ عدم ارائه امکانات و سالن‌های خوب به همه گروه‌های کودک است. تا زمانی که این امکانات در اختیار ما قرار نگیرد نمی‌توانیم رشد کنیم، به همین سادگی و به همین تلخی و دردناکی امثال از صحنه تئاتر کودک حذف می شویم.
