اما بیانیه باشگاه پرسپولیس هم بعد از صدور مجوز حضور در فصل آینده لیگ قهرمانان آسیا چیزی شبیه به صحبت‌های افتخاری بود: در دو سال گذشته تلاش مجدانه‌ای وجود داشته است تا با وجود هزینه‌های سنگین جاری، نسبت به تادیه دیون گذشته به ویژه مواردی که با احکام بین‌المللی همراه بود و باشگاه را با تهدید‌های جدی روبرو می‌کرد اقدام نماییم. بسیاری از بدهی‌های باشگاه که بخش اعظمی از آن‌ها به سال‌های گذشته تا ۱۵ سال قبل باز می‌گشت، با پرداخت مبلغی در حدود ۲۰ میلیارد تومان تسویه و پرونده‌های آن‌ها بسته شد.
اما سوال اصلی اینجا است که چطور مشکل بدهی‌های سرخابی‌ها حل شده است که در روز‌های گذشته بسیاری از بازیکنان ومربی‌های سابق این ۲ تیم ادعا کرده اند که ریالی پول دریافت نکرده اند؟
در استقلال که باشگاه از طلب کاران خواسته است ۷۰ درصد از مطالبات خود را ببخشند و مابقی هم در اقساط بلند مدت پرداخت خواهد شد و قطعا در پرسپولیس هم اتفاق‌های شبیه به این افتاده است.
چطور مدیران استقلال و پرسپولیس به راحتی حرف‌هایی به زبان می‌آورند که خیلی زود از سوی بازیکنان و مربی‌های دو تیم تکذیب می‌شود؟
مگر علی دایی بلافاصله بعد از ادعای باشگاه پرسپولیس مبنی بر بسته شدن پرونده شکایت طلب کاران مصاحبه نکرد و گفت که هیچ توافقی با باشگاه انجام نداده است یا امیر قلعه نویی و صمد مرفاوی که حرف‌های مشابه به سرمربی سابق پرسپولیس زدند؟
این‌ها همه نشان می‌دهد که استقلال و پرسپولیس هیچ توافقی با طلب کاران خود انجام نداده اند و فقط برای توجیه سند سازی که در فدراسیون فوتبال انجام داده اند مجبور به اعلام اشتباه وضعیت بدهی‌های خود هستند.
