صدا و سیما شهری برای بلعیدن بودجه بود/ حذف و ادغام شبکه ها راهکاری برای کاهش هزینه است

به گزارش نیمه پر، سه ماه بعد از انتصاب محمد سرافراز به عنوان مدیر صداوسیما همچنان تغییرات است که در این سازمان در حال انجام است. سرافراز از همان ابتدای کارش و حضور در مراسم معارفه خود بر چابک سازی و حل مشکلات مالی این نهاد عریض و طویل به عنوان برنامه‌های اصلی خود تاکید کرد. در انتخاب مدیران زیرمجموعه نیز توجه به این دو اصل بود که مورد توجه قرار گرفت. ادغام برخی شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی و همچنین ادغام برخی معاونت‌های زیرمجموعه تلاش‌هایی در جهت همین چابک سازی بود.

سرافراز برای آن که متهم نشود به اینکه کاسه و کوزه‌های مرتبط با پرخرج بودن این سازمان را بر سر نیروهای رده پایین شکسته است سعی کرد تحولات را از بالاترین سطح یعنی مسئولین معاونت‌ها و ریاست‌ها شروع کند؛ ادغام برخی معاونت‌ها و ادارات کل و بازنشسته کردن بعضی مسئولان قدیمی از جمله برنامه‌های سرافراز در این جهت بودند.

آدم‌های امتحان پس داده در معاونت‌های کلیدی

در کنار این امر سرافراز کوشیده با انتخاب آدم‌های امتحان پس داده در معاونت‌های کلیدی خود راهی برای برون رفت از چاه ویل کمبود بودجه در سازمان پیدا کند. او با سپردن معاونت‌های سیما و امور فناوری به افراد قدر، توجهش را معطوف بخش‌های مالی، انسانی و سیاسی کرده است.

 سرافراز بخش مالی را زیرمجموعه حوزه ریاست قرار داده و ساماندهی نیروها از بازنشسته تا قراردادی را در دستور کار این بخش قرار داد.

حذف شبکه‌های بی مخاطب

در حوزه تلویزیون نخستین کاری که با آمدن سرافراز و به دنبال وی انتصاب اصغر پورمحمدی به عنوان معاون سیما انجام شد حذف برخی شبکه‌های تقریباً بی مخاطب تلویزیون مانند “تماشا” بود. پورمحمدی شبکه “تماشا” را حذف کرده و  آن را با شبکه “نمایش” ادغام کرد تا تنها یک شبکه باشد که به نمایش آثار سینمایی بپردازد. از آن طرف شبکه‌های برون مرزی و از جمله “جام جم ۱” نیز از گیرنده‌های دیجیتال حذف شدند و به جای آن شبکه‌های “افق” و “نسیم” گستره سراسری یافتند. با توجه به کیفیت پایین برنامه‌های شبکه ای مانند “تماشا” حذف آن نه تنها بازخورد منفی چندانی از سوی مخاطبان نداشت که بسیاری این گونه حذف‌ها را راهکاری دانستند برای کمک به رونق دیگر شبکه‌ها.

“تماشا” از ابتدای شروع به کار بیشتر سبد پخش خود را با آثار و مجموعه‌های آرشیوی پر می‌کرد و همین باعث شده بود که به رقیبی برای شبکه “آی فیلم” تبدیل شود که این دومی هم در کنار برخی برنامه‌های تولیدی، بیشتر ساعات خود را به پخش نسخه‌های باکیفیت آثار خاطره انگیز تلویزیون اختصاص داده است.

شبکه‌های برون مرزی “جام جم” هم جز یکی دو برنامه زنده چیز تازه و دندان گیری برای مخاطب نداشتند که با حذف آن‌ها مخاطب داخلی چیزی را از دست رفته ببیند.

تغییر سیاست‌های شبکه‌های اصلی

از آن طرف سیاست‌های برخی شبکه‌های تلویزیونی نیز تغییر پیدا کرد. شبکه پنجم سیما که پیش‌تر به عنوان شبکه تهران شناخته می‌شد گستره ای سراسری پیدا کرده و به عنوان شبکه تخصصی اقتصاد فعالیت خواهد کرد.

شبکه دوم از این به بعد با نام شبکه تخصصی “اجتماعی” برنامه سازی می‌کند؛ بخش کودک هم از این شبکه جمع شده و به شبکه پویا نقل مکان خواهد کرد. شبکه سوم نیز بنا شده با تمرکز بیشتری بر محور “ورزش، مسابقه و سرگرمی” به تولید و پخش برنامه بپردازد و شبکه ورزش را هم زیر مجموعه خودش قرار بدهد.

رادیوکتاب و رادیوتلاوت هم حذف شدند

این گونه حذف و ادغام‌ها این حس را ایجاد کرد که شاید با آمدن نسرین آبروانی معاون صدا این گونه حذف‌ها در شبکه‌های رادیویی هم انجام شود. هرچند آبروانی در شروع به کار خود از این گفت که برنامه ای برای حذف شبکه‌های رادیویی ندارد اما خیلی زود و با حذف شبکه رادیویی کتاب و ادغام آن در رادیوفرهنگ مشخص شد که وی نیز بناست راه اسلاف خود در سیما را ادامه دهد. البته که بعد از مدتی “رادیوتلاوت” هم حذف شد تا مهر تاییدی باشد بر ادامه سیاست‌های کوچک سازی صداوسیما. برخی شنیده‌ها از حذف برخی شبکه‌های دیگر رادیویی مانند “رادیونمایش” حکایت دارند اما این موضوع هنوز قطعی نشده است.

راهی برای برون رفت از مشکلات

نکته مهم تغییر و تحولات صورت گرفته در رسانه ملی آن است که حتی با این حذف‌های ابتدایی باز هم برای کمک به افزایش کیفیت تولید هم که شده این سازمان به حذف و تعدیل‌های بیشتری نیاز دارد. مسئله اینجاست که رسانه ملی در دهه اخیر به شدت عریض شده و با رساندن کارمندان خود به حدود ۵۰ هزار نفر به یک شهر انسانی که مرتب در حال بلعیدن بودجه است شباهت پیدا کرده است. چنین سازمانی فقط اگر بخواهد هزینه دستمزد پرسنل خویش را فراهم کند نیاز به کلی بودجه دارد چه برسد به برنامه سازی خارج از سازمان که هزینه‌های فراوان دیگری را به سازمان تحمیل می‌کند. شاید خارج کردن شبکه‌های مختلف تلویزیون از مدار بودجه ای سازمان و البته گرداندن آن‌ها به شکلی شبه خصوصی به این صورت که نیمی از بودجه‌شان را سازمان تأمین کند و نیمی را خود با جذب اسپانسر، بتواند راهی بهتر برای برون رفت از مشکلات باشد.

فرهنگ نیوز /