وی افزود: در این پژوهش‌ها آمار «رفتارهای پرخطر» در جمعیت دانش آموزان پسر را بالا دیدیم و در دانش آموزان دختر «خشونت» آمار بالایی داشت. همه اینها زمینه‌های لازم را فراهم کرده است تا برای مقابله با آسیب‌های اجتماعی اقدامات ریشه‌ای و اساسی انجام دهیم.
مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران با بیان اینکه به نظر می‌آید در اینجا پرداختن به معلول خیلی کارساز نیست و باید به صورت اساسی روی آسیب‌های اجتماعی و اصلاح آنها کار کرد، گفت: تربیت افراد باید از خانواده شروع شود. به ویژه باید به دوره پیش از دبستان و شش سالی که کودک در خانه است بیشتر توجه شود. باید به خانواده‌ها آموزش دهیم که چه کنند. معتقدم بیش از ۶۰ تا ۷۰ درصد شخصیت افراد تا ۶ سالگی شکل می‌گیرد. وقتی در آنجا آسیب وجود داشته باشد قطعا در دوره ابتدایی هم ادامه می‌یابد.
باقری ادامه داد: بهترین راه این است که مشاوره دهیم. با خانواده‌ها صحبت کنیم و مربیان را توانمند کنیم تا بتوانیم برنامه‌های پیشگیرانه را به اجرا درآوریم در واقع کار اصلی ما توانمندسازی خانواده‌ها و اولیای مدارس است.
وی با بیان اینکه آسیب‌های اجتماعی یک امر فراگیر هستند و باید همه نهادهای اجتماعی و فرهنگی پای کار بیایند، گفت: در حال حاضر یک نهاد که متولی خانواده باشد و در سطح کشور قوی عمل کند نداریم. اگر آموزش و پرورش و خانواده خوب عمل کنند از بروز بسیاری از آسیب‌های اجتماعی جلوگیری می‌شود.
باقری در پاسخ به اینکه مصادیق خشونت در جمعیت دانش آموزان دختر کدام است؟ گفت: از دختران سوال کردیم به نظر شما اگر مشکلی پیش برایتان پیش بیاید چه کسی از شما حمایت می‌کند؟ که متاسفانه بیش از ۵۰ درصد آنها اعلام کردند همسالان و دوستان؛ آنها جایگاه خانواده و مدرسه را کمرنگ دیدند و ما نگران این موضوع هستیم. مصداق دوم خشونت خفته در درون دختران است، احساس می‌کنیم روحیه با نشاطی که دخترها نیاز دارند کمتر برایشان فراهم می‌شود و کمتر هم امکان ورزش کردن دارند، بنابراین خشونتی در درونشان نهفته باقی می‌ماند و ما نباید از اینها غافل باشیم.