البته شفر در خط میانی و دفاعی‌اش یکسری انتخاب ثابت دارد که تنها در حالات خاص مثل محرومیت و مصدومیت آنها را جابجا می‌کند. بازیکنانی مثل مجید حسینی در قلب دفاع، وریا غفوری در دفاع راست، امید ابراهیمی، جباروف و تاحدود زیادی داریوش شجاعیان در خط میانی. اینها نفراتی هستند که جایگاه مستحکم تری در ترکیب ثابت استقلال دارند.
در سال موسوم به «سال منتهی به جام جهانی» و در حالی که همه بازیکنانی که شانس ملی پوش شدن در جام جهانی روسیه را دارند به شدت برای حضور در ترکیب ثابت تیم‌های باشگاهی شان تلاش کرده و انگیزه زیادی دارند، استقلالی‌های نزدیک به تیم ملی هم از این قائده مستثنی نبوده و کار شفر هم طبیعتا برای انتخاب‌های نهایی‌اش سخت است.
آبی‌ها در سمت چپ خط دفاعی شان دو گزینه مطمئن به اسم میلاد زکی پور و امید نورافکن دارند که البته طبیعی‌تر این بود زکی پور به دلیل ویژگی‌های تهاجمی‌ترش شانس بیشتری برای حضور در ترکیب اصلی داشته باشد.
اما از آن طرف آمادگی بالای فرشید باقری باعث شده تا شفر ترجیح دهد از او بعنوان زوج تکمیل کننده امید ابراهیمی در خط میانی استفاده کند و از آنجایی که عبور از نام نوارفکن هم راحت نیست، شفر با تغییر پست برای این بازیکن وی را در هفته‌های گذشته به جای زکی‌پور در پست دفاع چپ به کار گرفته است.
از سوی دیگر روزبه چشمی یک هافبک و یک مدافع میانی ششدانگ است. طبیعی است در این ایام که در بین بازیکنان استقلال نفراتی مثل ابراهیمی، باقری، اسماعیلی و نورافکن هستند شفر بیشتر برای حضور در قلب دفاعی روی چشمی حساب کند. اما این هم تبعات دیگری برای او دارد و آن هم عبور از نام پژمان منتظری است. مدافع باتجربه‌ای که بیرون ماندنش از ترکیب ثابت در سال منتهی به جام جهانی می‌تواند برایش عواقب ناگواری داشته باشد.
آمادگی این تعداد بازیکن برای چند پست مثل یک شمشیر دو لبه عمل کرده و هم می‌تواند برای یک مربی و یک تیم خوب و شیرین باشد و هم می‌تواند مولد دردسرهایی بزرگ باشد. شفر باید بتواند این شرایط را در استقلال مدیریت کرده تا تیمش دچار حاشیه‌های تازه در سال منتهی به جام جهانی نشود.
