میزان زمین خوردن در بزرگسالان مبتلا به بیماری پارکینسون، دو برابر بالاتر از بزرگسالان سالمی است که در سنین مشابه آنها هستند. یافتن راهبردهایی برای کاهش دفعات زمین خوردن این بیماران می‌تواند زندگی آنها را تغییر دهد.
“سانیل آگراوال” (Sunil Agrawal)، یکی از محققان این پژوهش می‌گوید: بیشتر زمین خوردن‌ها در بیماران پارکینسون، هنگام راه رفتن رخ می‌دهند و اختلال در راه رفتن، یکی از نشانه‌های بیماری پارکینسون است اما پژوهش‌های پیشین در مورد بیماری پارکینسون، تنها بر واکنش به اختلالات توازن هنگام ایستادن، تمرکز کرده‌اند.
این گروه پژوهشی در نظر دارد به بیماران مبتلا به پارکینسون در بهبود ثبات در راه رفتن کمک کند. سیستم TPAD ابداعی این پژوهشگران، یک ربات است که با کابل هدایت می‌شود و برای پوشیدن به اندازه کافی سبک است. این ربات، نیرویی را روی لگن و در جهت‌های متفاوت به کار می‌گیرد تا بیمار در شرایط فردی که روی تردمیل راه می‌رود قرار بگیرد.
ایده مورد نظر این است که اختلالات مکرر و دور از انتظار لگن به بیماران در گسترش پاسخ‌های واکنش‌پذیر و تطبیقی در طول برنامه آموزشی، افزایش ثبات در راه رفتن و کاهش احتمال زمین خوردن در شرایطی غیر از آموزش کمک می‌کند.
“داریو مارتلی” (Dario Martelli)، نویسنده ارشد این پژوهش می‌گوید: براساس داده‌های ما، یک جلسه آموزش توازن مبتنی بر اختلال، اثرات دقیقی به همراه داشت که بی‌ثباتی در راه رفتن را در بیماران مبتلا به پارکینسون اصلاح کرد. این نتیجه، برای طراحی مداخلات درمانی جدید که خطر زمین خوردن را کاهش می‌دهند، امیدوارکننده است.
این گروه امیدوار است که این نوع برنامه‌های آموزشی بتوانند برای بیماران مبتلا به پارکینسون این امکان را فراهم کنند که راهبردهای کنترل را برای جلوگیری از زمین خوردن و کاهش خطر جراحت، گسترش دهند.
