به گزارش نیمه پر، درحالی که کشتی ورزش اول استان مازندران است ودر رده های مختلف ملی شیرازه اصلی تیم از همین استان شکل می گیرد و از اکثر شهرهای مختلف این استان نیز چهر ه های برجسته ای مدال های طلا و نقره و برنز مسابقات جهانی را از آن خود می کنند در رامسر مدت هاست این ورزش که آئین و سنن پهلوانی در آن جاری است به علت اختلافات جامعه کشتی و مسائل مختلف وضعیت مشخصی ندارد و شاید حدود سه سال است که حتی اثری از هیات کشتی نیست.
به جرات می توان گفت در رامسر به اندازه کل استان مازندران ورزش کشتی حاشیه دارد و هرچه می شنویم به جای مدال و عنوان های جهانی اختلاف و حاشیه است.
شاید کمتر کسی درجامعه ورزش این شهرستان باشد از این اختلافات آگاه نباشد وتلاش کرده است که به نحوی مشکلات را حل کند اما نه تنها هیچ اتفاقی نیفتاده است بلکه این کشتی پر تلاطم از ساحل دور و دورتر شده است.
از فرماندار فعلی شهرستان رامسر حسین شعبان سروری و ریاست سابق اداره کار و تعاون رامسر تاپیشکسوت و داور بین المللی مطرح کشور علیرضا مقبل دوست که در مقاطع مختلف ریاست هیات کشتی شهرستان برعهده داشتند، گرچه در مقطعی هرکدام تنوانستند مشکلات کشتی شهرستان را بصورت مقطعی حل کنند اما در نهایت با کوله باری از اختلافات و دلخوری از این هیات پر فراز و نشیب کنار رفتند.
درحال حاضر نیز رامین جنتی ریاست اداره ورزش وجوانان شهرستان رامسر سرپرست هیات کشتی است، فردی که شاید بخشی ازمشکلات اساسی این ورزش حاصل تفکرات جالب وی باشد و در واقع می توان گفت برخی تصمیمات وی اختلافات را افزایش داده است.
رامسر درحال حاضر دو داور بین المللی دارد و شاید پس از علیرضا مقبل دوست مرد مطرح داوری کشتی استان درگذشته، از تنها کسانی که از این شهرستان نامی در کشتی دیده می شود حسن گلدشتی و علی لاریجانی باشد کسانی که در ردده های مختلف انتخابی تیم ملی در شهر های مختلف کشور قضاوت کرده اند.
اما اخیراً درجلسه ای جالب برای انتخاب نماینده داوران میان این دو داور و افرادی که مدتهاست نامی از آن نشندیم و شاید فقط کارت داوری را دارند، برگزارشد و قبل از آغاز جلسه یکی از این دو داور و فرد حاضر دیگری به بهانه اعتراض جلسه فوق را ترک کردند.
نکته جالب در اینجاست که رئیس اداره ورزش از این جلسه تحت عنوان دموکراسی ورزشی یاد میکند.
مگر می شود تفاوتی میان داوری که به رده بالای بین المللی رسیده است و یک داور که مدتهاست در ابتدا راه درجا میزند وجود نداشته باشد؟! و اگر قرار بر مطرح شدن بود چرا در این مدت که به قول ایشان دشمنان کشتی شهرستان کنار رفته اند پیشرفتی درکارشان حاصل نشده است؟!
بنظر می رسد به جایی اینکه سرپرست اداره ورزش با تصمیماتش به حل اختلافات کمک بکند به فضای مسموم این ورزش دامن می زند واز حامیان خود نیز می کاهد.
شاید بهتر است تنها سرمایه هایی که از کشتی در کشور داریم را حفظ کنیم نه اینکه کاری کنیم که سد راه پیشرفت آنان باشیم و انگیزه آنان را کاهش دهیم.
گمان می رود تصور داوران اینگونه نباشد و اما دیدگاه من این است که اداره ورزش هیچ گام موثری برای پیشرفت این دو داور بر نداشته است و حال ریاست آن دارد به جای تقدیر ازموفقیت آنان به آنهای ضربه میزند فکر نمی کنم این راه دموکراسی باشد و برخلاف تصور ریاست محترم اداره ورزش به جایی نخواهد رسید.
در واقع تا ز مانی که ریاست اداره ور زش شهرستان رامسر نپذیرد که تصمیمات او کمکی به کشتی نمی کند و دوستانی که به او مشورت می دهند خیر و صلاح کشتی را نمی خواهند این هیات نه تنها به جایی نمی رسد بلکه بخش جدیدی از اختلافات در آن گشوده می شود و همانطوری که درجلسه داوران این اتفاق افتاد و قطعاً در جلسه مربیان و پیشکسوتان اتفاقات ناخوشایند دیگری درراه است.
می خواهم به این مساله نیز اشاره کنم که ریاست اداره وررزش وجوانان شهرستان رامسر که درحال حاضر نزدیک به هفت سال است که ریاست اداره برعهده دارد از آغاز سال ۹۴ پس از تشدیدشایعات مبنی بر کنار گذاشتن وی از ریاست اداره ورزش و جوانان شهرستان خود نیز به تزلزل این جایگاه کمک میکند و پایه های آن را لرزان و لرزانتر می کند.
گرچه شاید او فکر میکند که کارنامه موفقی از خود بجا گذشته است اما بخشی از این فضای مسموم جامعه ورزش شهرستان رامسر مطمئناً بر گرفته از تصمیماتی است که به نگاه ایشان به ورزش کمک میکنند اما از سوی دیگر میتواند جرقه اختلاف باشد.
در گذشته بارها در یادداشت مختلف به ابعاد مشکلات ورزش رامسر اشاره شده است اما میدانیم هرگز هیچ پستی ماندگار نیست پس بهتر است تا زمانی احساس کنیم که نام نیکی از ما به جا خواهد ماند کنار برویم تا آن جامعه روزی به آنچه که ما فکر می کنیم در مدت ریاستمان به دست آورده ایم به نیکی یاد کنند.
در حال حاضر فضای تغییر آماده است و از این منظر به مدیر کل محترم استان مازندران پیشنهاد میکنم تا بیش از این فضای ورزش شهرستان رامسر مسموم نشده است تصمیمی بگیرد که این شهرستان کمی به ارامش نزدیک شود، به امیدروزی که بتوانیم از نیمه پر لیوان ورزش کشتی رامسر هم یاد کنیم.
سیاوش زمان زاده/ خبرنگار ورزشی رامسر