به گزارش نیمه پر، یک هفته پیش از دومین سالروز پیروزی دکتر روحانی در انتخابات ریاست جمهوری، بنرهایی در سطح شهر بابل نصب شد که حکایت از برگزاری جشنی بزرگ در ۲۴ خرداد امسال داشت.
نکته عجیب این بود که برنامه مذکور، نه از سوی جریان اعتدال، بلکه از طرف جریان مدعی اصلاح طلبی تدارک دیده شده بود.
نخستین خبری که از این جشن سیاسی شنیده شد مربوط به حضور حجت الاسلام یونسی بود؛ یونسی، تک تیرانداز جریان اصلاحات لقب گرفته و او از نگاه اهل سیاست، عنصری است که با توجه به سوابق اطلاعاتی خود می داند چه موقع و با چه جمله ای باید آشوبی سیاسی را کشور یا منطقه، جهت دهی کند.
دعوت از یونسی برای حضور در بابل، به یک معنا نشانه پیروزی جریان های اصولگرا در این شهر محسوب می شود، منتقدان دولت در هفته های اخیر با دعوت از سخنرانانی چون محمود احمدی نژاد، حمید رسایی، بیژن نوباوه و حسین الله کرم، مانوری از اتحاد و عزم خود را برای به چالش کشاندن سیاست های مشکوک دولت یازدهم در مناسبات داخلی و خارجی، به نمایش گذارده بودند.
دعوت از یونسی برای سخنرانی در بابل با توجه به سوابقی که از او در ذهن جریان های رقیب دولت به جا مانده، اتفاقی شبیه به صحنه آوردن گارد ریاست جمهوری عراق در میادینی بود که نیروهای مدافع حریم ایران اسلامی، عرصه را بر متجاوزان تنگ می کردند.
برگزارکنندگان جشن پیروزی دولت شاید به زعم خود می پنداشتند که حضور یا ممانعت از حضور یونسی در بابل، یک بازی دو سر برد برای آنان محسوب خواهد شد، زیرا حضور یونسی می توانست به تقویت روحیه جریان حامی دولت، مدد رسانده و ممانعت از حضور او باعث جلب توجه افکار عمومی و تحریک حس کنجکاوی و هیجان طلبی لایه هایی از مردم برای شرکت در مراسم جشن دولت و در نتیجه، ازدحام جمعیت در محل برگزاری این مراسم بشود.
مخالفت با حضور یونسی در بابل، پیش بینی درستی بود. انصار حزب الله و دیگر گروه های انقلابی شهر اعلام کردند که با برگزاری جشن پیروزی دولت، مخالفتی نداشته اما حضور یونسی را با توجه به نقش کلیدی او در فتنه های داخلی و منطقه ای، تحمل نخواهند کرد. در این میان، روحانیت شهر نیز پا به عرصه نهاد و مخالفت رسمی خود با حضور یونسی را به مسئولان سیاسی و امنیتی اعلام کرد.
موضع مخالف امام جمعه محترم شهرستان بابل و نیز مدیر حوزه های علمیه این شهرستان با حضور یونسی، صفحه ای دیگر از اتحاد راهگشای نیروهای حامی گفتمان انقلاب اسلامی را به نمایش گذاشت که قطعاً با مذاق جریان رقیب، سازگار نخواهد بود.
اما آن چه جالب توجه است، اینکه به رغم تبلیغات گسترده و فضاسازی روانی برگزارکنندگان جشن پیروزی دولت، تعداد حاضرین در جلسه ۲۴خرداد بابل، از تعداد بنرهای تبلیغاتی نصب شده در سطح معابر هم کمتر بود!
این اتفاق، آن هم در دومین سالگرد روی کار آمدن دولتی پرادعا باید مورد ارزیابی و تأمل جدی قرار بگیرد.
هم جریان اعتدالیون حامی دولت که سعی داشتند بر اساس مفروضات خود با توجه به استقبال گسترده! مردم، اصطلاحی خودساخته با عنوان “بابلی های روحانی خواه”! را به زعم خود روی زبان ها بیندازند و هم جریان اصلاحاتی که تا کنون می اندیشید که می تواند از وزن و جایگاه روحانی به عنوان مرحله گذار، بهره ببرد، به یقین با مشاهده اقبال کمرنگ مردم از جشن دوسالگی دولت، تغییری محسوس در رویکردهای خود ایجاد خواهند کرد.
با توجه به نزدیک بودن انتخابات مجلس شورای اسلامی و حساب ویژه ای که دو جریان مذکور برای به دست آوردن کرسی های قوه مقننه باز کرده اند، پیش بینی می شود که اتخاذ شیوه هایی چون برگزاری کنسرت های موسیقی و دعوت از هنرمندان و ورزشکاران سرشناس و … برای جلب توجه در میان مردم و پوشش ضعف جایگاه مردمی مدعیان حل فوری معاش جامعه، در اولویت برنامه های جریان اعتدال و اصلاحات قرار بگیرد.
گزارش از سید حمید مشتاقی‌نیا/