نگرانی والدین از افزایش تنبیه بدنی در مدارس/آموزش پرورش: تنبیه بدنی از سر دلسوزی است!

چاپ

به گزارش نیمه پر ، در گذشته وقتی حرفی از تنبیه بدنی دانش آموزان توسط معلمان و مربیان آموزشی به گوشمان می‌رسید کمی بی خیالتر بودیم و برایمان امری عادی جلوه می‌کرد؛ بهانه‌های مختلفی برای توجیه این رفتار غیرانسانی دست و پا می کردیم و خلاصه راحت‌تر از کنارش رد می‌‎شدیم.

 

اما زمان که گذشت از یک سو فرهنگ خانواده ها غنی‌تر شد، تنبیه بدنی جای خودش را به صحبت کردن و حل مشکل از طریق گفتگو داد و از سوی دیگر با ایجاد تغییرات اساسی در بدنه آموزشی کشور وضع معلمان و سایر کادر آموزشی بهتر شد بنابراین همه چیز برای به حداقل رسیدن تنبیه بدنی در مدارس مهیا شد.

 

تنبیه بدنی در مدارس از جمله خبرهایی است که طی چند ماه اخیر به دفعات در رسانه ها مطرح شده است. چندی پیش خبرهایی مبنی بر تنبیه دانش آموزان با لوله پولیکا، شلاق، مشت و لگد  و .. در رسانه ها منتشر شده است .

 
اما ابعاد این موضوع هر روز نگران کننده تر می شود و اخبار مرتبط با تنبیهات بدنی در مدارس تقریبا حالت روزانه به خود گرفته است.

 

از تنبیهاتی که در مدارس در چند ماه اخیر رخ داده است می توان  به تنبیه کردن یک معلم در زاهدان اشاره کرد که دانش آموز ۹ ساله ای را به علت نمرات پائین مورد ضرب و شتم شدید قرار می دهد بطوری که منجر به بستری شدن این دانش آموز در بیمارستان می شود، ضربات شلاق معلم به حدی بود که باعث پارگی رگ دست دانش آموز شده و کار به اتاق عمل می کشد. آلت جرم شیلنگ مخصوص کپسول گاز بوده است.

یا در دبیرستانی در منطقه ۹ تهران ، معلم ادبیات به دانش آموز ۱۵ ساله ای که از قضا بیماری قلبی هم داشته حمله ور شده و با لگد نقاط حساس بدنش را مورد حمله قرار می‌دهد و او را راهی بیمارستان کرده است. ضربه به حدی بوده که دانش آموز قادر به نشستن نبوده و معلم مذکور هم به توجیه و انکار روی آورده است. علت حمله به دانش آموز درخواست پاک کن از کنار دستی عنوان شده است !

و همین طور یک دانش‌آموز ۹ ساله در یکی از مدارس استان گیلان به مدت چند ساعت در انبار مدرسه حبس می شود  مدیر و معلم حتی بعد از تعطیلی مدرسه یادشان می‌رود دانش آموز را نجات دهند. چند ساعت بعد از تعطیلی مدرسه همسایه‌ها از سر و صدای دانش‌آموزی که از ترس تاریکی انبار قدیمی وحشت کرده و گریه‌اش بند نمی‌آید، برای نجات پسربچه اقدام می کنند.

 

اما چندی پیش خبرگزاری خانه ملت گزارشی مبنی بر انتقاد از بروز رفتار تنبیهی در مدارس را منتشر کرد که مرکز اطلاع‌رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش‌وپرورش جوابیه‌ای را در واکنش به این موضوع منتشر کرده است.

در بخشی از این جوابیه اشاره شده است یکی از مسائل بسیار مهم تربیتی در آموزش‌وپرورش کودکان و نوجوانان، مساله تشویق و تنبیه است. این موضوع از دیرباز توجه متخصصان تعلیم و تربیت و روانشناسان، اولیا و مربیان را به خود جلب کرده است.

اما جالب است که مدیرکل رسیدگی به شکایات آموزش و پرورش هم ادعا می کند که تنبیه بدنی دانش آموزان توسط معلمان از سر دلسوزی است.

سیدرحیم میرشاه ولد مدیر کل ارزیابی و رسیدگی به شکایات وزارت آموزش و پرورش درباره تنبیه بدنی دانش آموزان در مدارس گفت: عوامل مختلفی باعث بروز چنین حرکاتی از سوی معلم می شود، خود دانش آموزان اگر که تکالبیفشان را به خوبی انجام دهند، به موقع سر کلاس حاضر شوند و اینکه نظم کلاس را بهم نزنند همه اینها در برخورد معلم تاثیر دارد.

به هر حال رواج خشونت نسبت به دانش آموزان در مدارس در حالی صورت می گیرد که دولت محترم بارها مدعی شده که مدافع کرامت انسانی است.

واضح است  که اینگونه برخوردهای تحقیر آمیز با دانش آموزانی که در سنین نوجوانی و جوانی هستند بی شک در آینده منجر به تبعات رفتاری نامطلوب خواهد شد که تاثیر آن در سطح جامعه مشخص می شود.

 

دانا/