پایان نتانیاهو

چاپ

به گزارش رامسرنوین به نقل از ایسنا، دفتر رسانه‌ای کنست در بیانیه‌ای اعلام کرد مطابق تصمیم کمیته برگزاری نشست‌ها، جلسه امروز راس ساعت ۱۶:۰۰ برای اعطای رای اعتماد به دولت جدید این رژیم تشکیل برگزار می‌شود.

در ادامه این بیانیه اعلام شده که پس از اعطای رای اعتماد نخست وزیر و دیگر وزرای کابینه “سوگند وفاداری” یاد می‌کنند.

دوم ژوئن، یائیر لاپید، رهبر حزب “آینده‌ای هست” ، موفقیت خود را در تشکیل دولت جدید اسرائیل از طریق اتحاد با ۷ حزب راست، میانه و چپ و برای اولین بار یک حزب عربی اعلام کرد.

قرار است که نفتالی بنت در دو سال اول پست نخست وزیری را عهده‌دار شود و بعداً لاپید جایگزین وی می‌شود.

در صورت اعطای رای اعتماد به دولت جدید از سوی کنست، ۱۲ سال قبضه قدرت توسط بنیامین نتانیاهو، رهبر حزب “لیکود” به پایان می‌رسد.

با پایان دوران نخست وزیری، نتانیاهو با ۳ پرونده فساد مالی به اتهام رشوه خواری، نقض اعتماد و کلاهبرداری روبرو خواهد بود. مخالفان او، نتانیاهو را به تلاش برای استفاده از اختیارات خود به عنوان نخست وزیر جهت فرار از محاکمه متهم می‌کنند.

همزمان با نشست امروز کابینه برای رای‌گیری بر سر دولت جدید تدابیر امنیتی اتخاذ شده است.

نتانیاهو که بود؟

بنیامین نتانیاهو ۲۱ اکتبر سال ۱۹۴۹ در تل‌آویو متولد شد و خانواده‌اش بعداً برای زندگی در جنوب قدس اشغالی به محله “تل بیوت” نقل مکان کردند.

در سال ۱۹۶۳ وی به همراه خانواده به ایالات متحده مهاجرت و تحصیلات دبیرستانی را در آنجا تمام کرد و سپس در سال ۱۹۶۷ به اراضی اشغالی بازگشت و به ارتش پیوست و در همان سال در بخش نخبگان ارتش در جنگ بین مصر و اسرائیل شرکت کرد.

نتانیاهو بعداً در جنگ اکتبر ۱۹۷۳ علیه مصر و سوریه شرکت کرد و پس از خدمت سربازی ، بار دیگر به ایالات متحده بازگشت و در سال ۱۹۷۴ لیسانس معماری (BSAD) و مدرک کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی را از دانشگاه MIT در ماساچوست در سال ۱۹۷۶ دریافت کرد.

در سال ۱۹۸۸، نتانیاهو به حزب لیکود پیوست و برای اولین بار به عضویت کنست درآمد و به عنوان معاون موشه آرنس، وزیر خارجه وقت منصوب شد.

وی در سال ۱۹۹۳ به عنوان رئیس حزب “لیکود” انتخاب و سپس در مه ۱۹۹۶ با غلبه بر رقیب خود شیمون پرز به نخست وزیری برگزیده شد تا جوانترین نخست وزیر تاریخ اسرائیل شود.

در اکتبر ۱۹۹۸ ، نتانیاهو و یاسر عرفات، رئیس فقید تشکیلات خودگردان فلسطین پس از هشت روز مذاکره تحت نظارت بیل کلینتون، رئیس جمهور وقت ایالات متحده ، تفاهم نامه وای پلانتیشن را امضا کردند.

این توافق نامه شامل خروج اسرائیل از برخی مناطق کرانه باختری، اتخاذ تدابیر امنیتی برای مقابله با “تروریسم”، تحکیم روابط اقتصادی بین تشکیلات خودگردان فلسطین و اسرائیل و از سرگیری مذاکرات بود.

در سال ۱۹۹۹، نتانیاهو مقابل ایهود باراک، رهبر حزب “کار” شکست خورد و استعفای خود از ریاست لیکود وکناره‌گیری موقت خود از عرصه سیاسی را اعلام کرد.

نتانیاهو از سال ۲۰۰۳-۲۰۰۵ به عنوان وزیر دارایی در دولت آریل شارون به دولت بازگشت و پس از اعلام شارون برای ایجاد حزب جدیدی به نام “کادیما” ، نتانیاهو دوباره به عنوان رئیس “لیکود” انتخاب شد.

در ۳۱ مارس ۲۰۰۹، نتانیاهو برای دومین بار نخست وزیری را برعهده گرفته و به طولانی ترین نخست وزیر در طول تاریخ اسرائیل تبدیل شد.

در دوره ۱۲ ساله حکومت نتانیاهو، ارتش اسرائیل چندین عملیات نظامی را در نوار غزه آغاز کرد که آخرین آن ماه مه گذشته بود.

نتانیاهو با دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهور پیشین ایالات متحده نیز رابطه قوی داشت و طی آن قدس اشغالی به عنوان پایتخت ادعایی اسرائیل شناخته و سفارت واشنگتن از تل‌آویو به این شهر منتقل شد.

همچنین ترامپ “حاکمیت اسرائیل” بر جولان اشغالی را به رسمیت شناخت.

سال گذشته نیز نتانیاهو توافقنامه‌های عادی سازی روابط با امارات، بحرین، سودان و مراکش را تحت نظارت دولت ترامپ امضا کرد.

در نهایت ۵ مه گذشته پس از چند تلاش ناکام و برگزاری ۴ دوره انتخابات در اراضی اشغالی طی کمتر از دو سال، نتانیاهو از عدم موفقیت خود در تشکیل دولت خبر داد و به دنبال آن روون ریولین، رئیس رژیم صهیونیستی لاپید را مامور تشکیل کابینه کرد.