بحران عمیق فاجعه تخریب و تبدیل اراضی کشاورزی در مازندران/از این همه نگرانیِ مسئولان، چه فایده؟!

چاپ

به گزارش نیمه پر ، سال‌هاست که تیغ تجاوز و خسارت طبیعت پویا و پر خیر و برکت مازندران را مجروح کرده و هیچ کسی نیست ک تاکنون از دیدن چهره خونین این استان ناراحت نشده و زبان به بیان درد و دلسوزی برای لزوم بسیج همگان در راستای درمان و ترمیم ضایعات نگشوده باشد، اما درد و مشکل و طرح‌های درمانی و برنامه‎های مشکل‌گشا، چندان از عرصه سخن فراتر نرفته و طرفی را نبسته است.

کاهش ماه به ماه اراضی مستعد کشاورزی و تغییر رسمی و غیر رسمی کاربری این اراضی و به عبارتی، خارج شدن زمین‌های کشاورزی مازندران از گردونه تولید در کنار کم‌تحرکی مسئولان در قبال متجاوزان به منابع طبیعی و صدور مجوز رسمی برای در اختیار گذاردن این منابع جهت مصرف نامتجانس با کاربری‌های متفاوت، آفتی است که در همه دولت‌ها مورد اعتراف و خط و نشان کشیدن دولتیان قرار داشت و دارد، اما از تنها چیزی که خبری نیست، متوقف شدن روند شتابنده تغییر کاربری اراضی کشاورزی و عدم برخورد قاطع و بازدارنده عوامل تخریب و تغییر اراضی است.

استاندار مازندران، ظرفیت‌ها و توانمندی‌های این استان را شگفت‌انگیز می‌داند و می‌گوید: از ۲ میلیون و ۳۵۲ هزار هکتار اراضی مازندران، ۹۶۰ هزار هکتار جنگل، ۹۸۲ هزار هکتار مرتع و ۴۷۰ هزار هکتار اراضی زراعی و باغی است و مازندران با ۲٫۳ ردصد اراضی زیرکشت، ۸٫۷ درصد تولید کشور را برعهده دارد.

ربیع فلاح با اشاره به نقش برجسته مازندران در تولید محصولات استراتژیک، یادآور شد: مازندران در تولید ۱۴ محصول زراعی، باغی، دامی و شیلاتی، رتبه اول کشور را دارد.

وی با ابراز نگرانی از پدید زمین‌خواری و تفکیک غیرقانونی اراضی کشاورزی، به تشکیل ۱۷ گروه ضربت در استان مازندران برای پیشگیری و جلوگیری از تفکیک غیرقانونی اراضی کشاورزی اشاره کرد و گفت: طی توافقی با سازمان جهاد کشاورزی و سپاه پاسداران، مقرر شد از ۳ هزار و ۲۰۰ پایگاه بسیج برای پدیده شوم زمین‌خواری و تغییر کاربری اراضی کشاورزی مازندران استفاده شود.

دغدغه حفظ زمین‌های مستعد کشاورزی مازندران از سوی مدیرکل دادگستری این استان نیز اینچنین بیان می‌شود: یکی از اهداف ما با توجه به مسئولیتی که به عهده داریم و ریاست شورای حفظ بیت‌المال استان متوجه ما هست، تلاش داریم با حمایت از سرمایه‌گزاران، جلوی تعرض به منابع طبیعی و سو استفاده از اراضی کشاورزی را بگیریم.

اخیراً قائم مقام وزیر جهاد کشاورزی در امور مجلس نیز تخریب جنگل و خاک در مازندران را بسیار نگران‌کنندده دانست و افزود: حراست از منابع طبیعیبرای ما یک امر واجب است و همه مازندرانی‌ها باید تلاش کنند تا متجاوزان به عرصه منابع طبیعی مجال جولان نیابند.

خلیل آقایی به یکی از مهم‌ترین دلایل تغییر کاربری اراضی کشاورزی که بالا بودن هزینه تولید و پایین بودن درآمد کشاورزان است، اشاره کرد و بیان داشت: از ابتدای سال جاری تاکنون ۱۵ هزار و ۵۰۰ میلیارد ریال تسهیلات در بخش مکانیزاسیون کشاورزی، شامل ادوات مورد نیاز تولیدکنندگان در اختیار کشاورزان قرار داده شد و مبلغ ۹ هزار میلیلرد ریال دیگر نیز در آینده بسیار نزدیک در اختیار این بخش قرار داده می‌شود.

همان‌گونه که ملاحظه شد، اظهار نگرانی و ناراحتی از معضل تخریب و تبدیل اراضی کشاورزی در استان مازندران مختص مسئولان این استان و وزارتخانه‌های تخصصی حوزه کشاورزی و منابع طبیعی نیست بلکه مسئولان ارشد کشوری نیز در این زمینه ابراز تأسف‌های مشابه دارند که این مجموعه بیانات دردآلود نتوانست تاکنون معضل یادشده در استان مازندران را حل کند.

به نظر می‌رسد علی‌رغم آگاهی مسئولان استانی و کشوری به معضل کنونی مازندران که در آینده‌ای نه‌چندان دور به بحرانی ملی و بازگشت‌ناپدیر تبدیل خواهد شد، هنوز هم عمق فاجعه پیش روی برای مدیران ارشد کشور که درگیر ده‌ها و صدها موضوع روزمره هستند، آشکار نشده و جا دارد تا خیلی دیر نشده به صورت جدی به این موضوع اهتمام عملی کنند، چرا که خیلی زود، دیر می‌شود.

بلاغ /