– سندرم گوش قرمز
: این عارضه بیماری نادری است که باعث قرمزی و سوزش بیرون گوش می‌شود. این مشکل ممکن است برای چند ثانیه یا حتی چندین ساعت ادامه داشته باشد. علت سندرم گوش قرمز مشخص نیست اما در افراد جوان با میگرن مرتبط است.
– سوزش پوستی: قرمزی و سوزش عوامل شایع قرمزی گوش هستند. افزایش جریان خون در این قسمت به قرمز شدن ناگهانی گوش منجر می‌شود. همچنین سوزش می‌تواند در نتیجه واکنش‌های احساسی از قبیل عصبانیت یا خجالت بوجود آید.
این سوزش همچنین می‌تواند بر اثر تغییر سریع در دما، مصرف مواد الکلی و تغییرات هورمونی بروز کند.
– آفتاب سوختگی: آفتاب سوختگی هم ممکن است به قرمز شدن گوش‌ها منجر شود.
– عفونت پوستی: یکی دیگر از دلایل قرمزی گوش عفونت پوست است. عفونت‌های پوستی معمولا از باکتری بوجود می‌آیند که از طریق بریدگی، گزیدگی و خشکی پوست به بدن نفوذ پیدا می‌کند.
عفونت‌های پوستی باکتریایی که موجب قرمزی پوست می‌شوند ممکن است ورم گوش‌ها را به همراه داشته باشند. از دیگر علائم عفونت شامل خستگی، تب و لرز است.
– درماتیت سبورئیک: این عارضه از جمله بیماری‌های پوستی شایع است که موجب قرمزی گوش می‌شود. علت این بیماری مشخص نیست هر چند تصور می‌شود درماتیت سبورئیک با ژنتیک و تعامل سیستم ایمنی با ارگانیسم‌های موجود روی پوست مرتبط است.
– پلی کندریت: این بیماری نادر موجب قرمزی و التهاب غضروف‌ها در تمام نقاط بدن می‌شود. گوش‌ها بیشتر دچار پلی کندریت می‌شوند هرچند دیگر قسمت‌های بدن از قبیل بینی، چشم، مجرای تنفسی و مفاصل هم درگیر می‌شوند.
علت دقیق پلی کندریت مشخص نیست اما محققان معتقدند این بیماری به دلیل عارضه‌ای خود ایمنی است. علاوه بر قرمزی گوش دیگر علائم این بیماری شامل ورم، درد، مشکلات تعادلی و نارسایی شنوایی می‌شود.
درمان قرمزی گوش به علت بروز آن بستگی دارد. در برخی موارد رفع آن نیازی به درمان ندارد هرچند در موارد جدی‌تر از قبیل عفونت پوستی مصرف آنتی بیوتیک و درمان‌های دیگر تجویز می‌شود.
درمان پلی کندریت هم اغلب شامل محدود کردن علائم برای جلوگیری از آسیب دیدن غضروف‌هاست. همچنین داروهای سیستم ایمنی و کورتیکواستروئید برای کاهش عود کردن علائم بیماری تجویز می‌شود. درمان‌های متعددی برای مقابله با سندرم گوش قرمز توصیه می‌شود اما در حال حاضر درمان استانداردی وجود ندارد. در برخی از افراد داروهای غیر التهابی ضد استروئیدی مفید هستند.