بیشتر ما زمانی به پزشک یا فیزیوتراپ مراجعه کرده‌ایم و به ما توصیه شده که آسیب‌مان را کمپرس سرد کنیم. همه‌ی ورزشکارانی که دچار آسیب می‌شوند برای اینکه هر چه زودتر درمان شده و به مسابقات مهم‌شان برگردند، پیچ خوردگی یا آسیب‌شان را کمپرس سرد می‌کنند. واقعیت این است که استفاده از یخ یا کمپرس سرد، تاثیرات منفی روی ریکاوری آسیب دارد. در این مطلب توضیح می‌دهیم چرا چنین است و دلایلی به شما ارائه می‌دهیم که باید دست از کمپرس سرد کردن آسیب‌های‌تان بردارید.
چرا کمپرس سرد هنگام آسیب توصیه‌ی خوبی نیست
۱. یخ مانع ورود سلول‌های درمانگر به بافت آسیب دیده می‌شود
تئوری که وجود دارد این است که از یخ برای کاهش التهابی می‌شود که در واکنش به یک آسیب ایجاد می‌شود. اما التهاب، واکنشی طبیعی و ضروری از پروسه‌ی درمان است. یخ موجب انقباض رگ‌های خونی شده و در نتیجه سلول‌های التهابی که در بازسازی بافت دخیل هستند نمی‌توانند خودشان را به بافت آسیب دیده برسانند. از آنجایی که رگ‌های خونی تا ساعت‌ها بعد از کمپرس سرد، منقبض می‌مانند پروسه‌ی التیام به تاخیر می‌افتد.
۲. یخ در سیستم لنفاوی مداخله می‌کند
دومین عاملی که با آسیب ایجاد می‌شود، تورم است. تورم زمانی روی می‌دهد که فرآورده‌های جانبی چرخه‌ی التهاب، دوروبر آسیب جمع می‌شوند. این مایعات نشاندهنده‌ی این است که پروسه‌ی بازسازی و درمان، کارش را انجام می‌دهد، اما شما می‌خواهید بدن‌تان بتواند هر چه سریع‌تر از این مایعات را دفع کند. تورم توسط سیستم لنفاوی تنظیم و کنترل می‌شود که به فعالیت عضلات وابسته است تا عملکرد مناسبی داشته باشد. یخ، فعالیت عضلات را محدود کرده و در سیستم لنفاوی مداخله می‌کند، در نتیجه جریان یکطرفه‌ای در جهتی اشتباه ایجاد شده و تورم بیشتر می‌شود.
۳. یخ، ترشح فاکتور‌های رشد را محدود می‌کند
سلول‌های التهابی برای این طراحی شده‌اند که فاکتور رشد ۱، که انسولین مانند است ترشح کنند (IGF-۱)؛ هورمونی که با همکاری هورمون رشد، بافت آسیب دیده را بازسازی و ریکاوری می‌کند. کاربرد یخ باعث مهار کردن ترشح IGF-۱ می‌شود. این می‌تواند یکی از دلایلی باشد که کمپرس سرد بعد از آسیب عضله منجر به ریکاوری کُندتر و کاهش قدرت و رشد عضله می‌شود.
۴. یخ، تنظیم کلاژن و بافت را به تاخیر می‌اندازد
بعد از آسیب، در بازسازی بافت‌ها کلاژن هم نقش دارد. یخ می‌تواند همکاری کلاژن با بافت را تحت تاثیر قرار داده و این فرایند را کُند کند. در نتیجه ریکاوری آهسته‌تر انجام شده و بافت آسیب دیده، دیرتر به عملکرد مناسبش برخواهد گشت.
۵. یخ، سرعت عملکرد عضله و اعصاب را کم می‌کند
دکتر Gabe Mirkin، پزشکی که برای اولین بار توصیه‌ی RICE را برای بعد از آسیب ارئه داده بود (استراحت، یخ، فشار دادن و بالا بردن)، در سال ۱۹۷۸ در وبسایتش اعلام کرد که اشتباه کرده است. هر چند او همچنان به توصیه‌اش به فشار و بالا بردن پایبند بود، اما نوشت: کمپرس سرد و استراحت به جای اینکه مفید باشند، می‌توانند پروسه‌ی درمان را به تعویق بیندازند.
البته واضح است که آسیب‌های شدید و جدی نیاز به حرکت ندادن دارند، اما فعالیت می‌تواند جریان لنفاوی را بهبود داده و در نتیجه ضایعات، به طور موثرتری از ناحیه‌ی آسیب منتقل شوند. یخ و کمپرس سرد می‌تواند این پروسه را به تاخیر بیندازد، عملکرد عضلات و اعصاب را کم کند و مجبورتان کند بیشتر از حد لازم، بی‌حرکت بمانید.
اما کمپرس سرد، یک مزیت هم دارد!
یخ دارای خاصیت دردکُش است؛ یعنی ناحیه‌ی آسیب دیده را جوری بی‌حس می‌کند که شما درد و ناراحتی کمتری احساس می‌کنید. اما تسکین دردی که یخ به شما می‌دهد فقط ۲۰ تا ۳۰ دقیقه دوام می‌آورد و حالا که دانستید استفاده از یخ، عوارض جانبی قابل توجهی دارد، به طور کلی توصیه می‌کنیم از کمپرس سرد استفاده نکنید.
بعد از آسیب، به جای کمپرس سرد چه باید کرد؟
اولین کاری که باید انجام دهید این است که به پزشک مراجعه کنید. او توصیه‌های لازم که مناسب آسیب شما باشد را به شما ارائه خواهد کرد. قدم بعدی استفاده از فشار و بالا بردن در برنامه‌ی درمانی‌تان است. ضمنا قسمت آسیب دیده را تا جایی که ممکن است فعال نگه دارید. البته آسیب‌های جدی، چون شکستگی یا پارگی رباط، نیاز به بی‌حرکت ماندن دارند و توصیه می‌کنیم در این دست موارد، عقل سلیم را نادیده نگیرید! اما آسیب‌های جزئی مانند پیچ خوردگی مفصل، اجازه‌ی حرکت ملایم، کشش‌های سبک یا حرکت‌های کوچک در قسمت‌های مجاور را دارند.