رابطه دولت و اصلاح طلبان دیگر آن گرمای دوران انتخابات را ندارد و همزمان با تغییر فصل، هوای اردوگاه اصلاح طلبان و اعتدال گرا‌ها هم رو به سردی گذاشته است و هر چه هوا سردتر می‌شود خبر‌ها از سردی و اختلاف در این ائتلاف هم بیشتر به گوش می‌رسد. موضوع این اختلافات نیز کم و بیش مشخص است: انتظارات از دولت روحانی و نیز فراکسیون امید. اصلاح طلبان می‌گویند برخی نماینده‌های مجلس با حمایت اصلاح طلبان وارد مجلس شدند، اما بعد از ورود به مجلس هوای فراکسیونی دیگر به سر شان زد. آن ها می گویند روحانی هم با حمایت ما رای آورد، اما از پل که گذشت با چشمک به چپ، به راست گردش کرد.
تعداد اعضای فراکسیون امید هنوز مشخص نیست
ماجرا دقیقا از آنجایی شروع شد که اصلاح طلبان در انتخابات مجلس در سال ۹۴ خود را پیروز نامیدند ادعای که آمار و ارقام هم آن را تایید می‌کرد، یعنی اکثریت کرسی های مجلس با کسانی بود که نامشان در لیست‌های امید کشور جا خوش کرده بود، اما این ادعا با گذشت زمانی اندک رنگ باخت؛ عارف نفر اول تهران وگزینه پیشنهادی فراکسیون امید برای ریاست مجلس به علی لاریجانی نفر دوم قم باخت. در حالی که عده‌ای تصور می‌کردند اختلاف رای این دو رقیب بیشتر از ۱۰ رای نیست. اما عارف ۱۰۳ رای آورد تا فراکسیون امید با واقعیت‌های مجلس آشنا شود. از اینجا بود که حرف و حدیث‌ها بلند شد و اصلاح طلبان از عهد شکنی بعضی نماینده‌ها سخن گفتند و برخی دیگر پای دولت را پر رنگ‌تر از هر چیری در این میان تشخیص دادند. جا پاهایی که بیش از همه حزب اعتدال و توسعه با مدیریت محمود واعظی ثبت کرده بودند.
این امر در مقاطع مختلف تکرار شد تا زمان رای اعتماد به کابینه دوم روحانی فرا رسید و حبیب الله بی طرف اصلی‌ترین چهره اصلاح طلب لیست پیشنهادی روحانی رای نیاورد و اعضای فراکسیون امید در مصاحبه های‌شان بلند‌تر از قبل بگویند «ما اکثریت مجلس نیستیم.»
سایت اصلاح طلب فرارو هم در مطلبی با پرسیدن این سوال که بالاخره چندنفرند؟ نوشته است «با گذشت یک سال و نیم از مجلس دهم، هنوز تعداد اصلاح‌طلبان راستین مجلس اعلام نشده است»
عبدالکریم حسین‌زاده، عضو هیات رییسه فراکسیون امید نیز یکی دو روز پیش گفته بود: «تعداد کسانی که فرم عضویت فراکسیون امید را امضا کرده‌اند، حدود ۱۱۰ نفر است. با این حال بعضی از نمایندگان می‌گویند همکارانی دارند که در همه فراکسیون‌های مجلس رفت و آمد دارند.»
عبدالله ناصری هم در مورد ضرورت اعلام نام افراد عضو فراکسیون امید گفته است «فراکسیون امید باید لیست خود را منتشر کند تا همه کسانی که پایبند به منشور فراکسیون هستند مشخص شود. طبیعتا آن موقع کسانی که با لیست امید به مجلس رفتند، اما در فراکسیون حاضر نشدند برای جامعه شفاف می‌شود»
این فعال سیاسی معتقد است با شفاف سازی، مردم به کسانی که با لیست امید به مجلس رفتند، اما راه دیگری انتخاب کردند بی‌اعتماد می‌شوند
در این میان نمایندگانی که با لیست امید به مجلس آمده بودند، اما به فراکسیون امید نپوسته اند هم استدلال‌های خود را دارند؛ غلامعلی جعفر زاده ایمن آبادی نماینده رشت در این زمینه به «فردا» گفت: «قبل از انتخابات مجلس یک اجماع انتخاباتی بین اصولگرایان معتدل، اصلاح طلب‌های معتدل، جریان اصلاح طلبی شکل گرفت و موفق شدند به مجلس راه پیدا کنند، و بحث حزبی و فراکسیونی نبود و اینکه ما الا و بالله که ما سرباز باشیم وحتما عضو فراکسیون امید بشویم اصلا درست نیست و با روحیات ما سازگاری ندارد.»
واعظی علاقه‌ای به اصلاح طلبان ندارد/ جهانگیری در حاشیه است
ماجرایی اختلاف دولت با اصلاح طلبان به مقطع بعد از پیروزی روحانی در انتخابات سال ۹۶ و زمان چینش کابنیه بر می‌گرد؛ اصلاح طلبان که خود را عامل اصلی پیروزی روحانی بر رئیسی می‌دانستند انتظار داشتند کابینه اصلاح طلب از سوی روحانی به مجلس معرفی شود، اما روحانی و تیم او چنین اعتقادی نداشتند پس کابینه‌ای بدون رنگ و بوی خاص اصلاح طلبی به مجلس معرفی کردند که خشم اصلاح طلبان را بر انگیخت. در این میان عدم معرفی وزیر زن هم بر نارضایتی اصلاح طلبان افزود.
روزنامه اصلاح طلب ابتکار در این زمینه در گزارشی نوشته است «اختلاف واعظی با اصلاح‌طلبان در دولت دوازدهم اوج گرفته، اما مساله امروز و دیروز نیست. او در انکار نقش اطلاح طلبان در پیروزی روحانی نه تلویحا و با اشاره غیر‌مستقیم که با صراحت وارد میدان شده است و در یکی از سخنرانی‌هایش نقش اصلاح‌طلبان در پیروزی روحانی را آنگونه که بود نپذیرفت. مصداق این مدعا چالش لفظی او با محمدرضا عارف رییس فراکسیون امید در ماه‌های پیش از انتخابات مجلس است جایی که یکی از بزرگان اصلاحات در پاسخ به واعظی که مدعی شده بود روحانی بدون اصلاح‌طلبان نیز می‌توانست رییس‌جمهور شود، با طعنه گفته بود «حداقل به اندازه همان هفت دهم درصد برای ما نقش قائل باشید.»
همین روزنامه در مورد نظر واعظی در مورد لیست امید هم آورده است «واعظی البته نقش اصلاح‌طلبان در انتخابات ٩۴ و کسب ٣٠ کرسی تهران را هم کمرنگ می‌پنداشت. از همین رو در جشنی بعد از انتخابات مجلس پشت تریبون رفت و اثربخش بودن کلید واژه «تکرار می‌کنم» را انکار کرد. «امید» را محصول فکر هم‌طیفان خود دانست. به اعتقاد او پیروزی در انتخابات مجلس سه ضلع داشت: اعتدال و توسعه، طیف حامی لاریجانی و اصلاح‌طلبان. بیان این نظریه از سوی واعظی در همان جلسه مورد اعتراض الهه کولایی فعال سیاسی اصلاح‌طلب قرار گرفت.».
اما موضوعی که بر آتش این اختلافات نفت پاشید کم رنگ شدن نقش جهانگیری به عنوان فرد نزدیک به اصلاح طلبان در دولت دوم روحانی نسبت به دولت اول او بود اصلاح طلبان معتقد بودند روحانی نفوذ و جایگاه جهانگیری را به واعظی سپرده است که چندان روی خوشی به اصلاح طلبان نشان نمی‌دهد ابتکار نوشته است «در این بین مشاهده می‌شود که اسحاق جهانگیری با وجود نقش موثری که در پیروزی روحانی در انتخابات ٩۶ ایفا کرد، در دولت کم فروغ‌تر از قبل شده است. جهانگیری که در دولت یازدهم به واسطه عملکرد رییس دفتر رییس‌جمهور مرجع وزرا بود حالا به واسطه رفتن نهاوندیان به معاونت اقتصادی و آمدن واعظی به دفتر رییس‌جمهور به حاشیه رانده شده است.»
روزنامه اعتماد نیز با اینکه واعظی نقد‌های اصلاح طلبان را نادیده می‌گیرد با طعنه وکنایه نوشته است «او خط دادن به رییس‌جمهور برای انتخاب وزیر علوم یا ارتباطات را در اولویت قرار می‌دهد و سعی می‌کند که جایگاه مناسبی برای خود در افق ١۴٠٠ بیابد. اینکه معاونت ارتباطات چطور عمل می‌کند یا معاون سیاسی چقدر بر ساختار سیاست داخلی ایران مسلط است در درجه دوم اهمیت قرار می‌گیرد»
همه شرایط برای بالا گرفتن اختلافات تیم نزدیک به دولت و اصلاح طلبان آمده به نظر می‌رسد شاید موسم انتخابات مجلس در سال ۹۸ زمان مناسبی برای سر باز کردن این زخم‌ها باشد بعید نیست در انتخابات مجلس این دو با هم ائتلاف نکنند و در انتخابات ۱۴۰۰ روبری هم بایستند. در این میان مسئله‌ای که برای مردم مهم است این است که اصلاح طلبان باید در قبال اقدامات دولت روحانی و فراکسیون امید مجلس مسئولیت پذیر و پاسخگو باشند و نمی‌توانند به بهانه اختلافات خود را در انتخابات ۹۸ و ۱۴۰۰ مخالف وضع موجود و منجی معرفی کنند. آن‌ها قطعا باید در این دو انتخابات خود را آماده دفاع از عمکرد مجلس و دولت بکنند چرا که حمایت صدرصدی آن‌ها در انتخابات ۹۴ و ۹۶ تا آن موقع بعید است از ذهن مردم پاک شود.