روزنامه مستقل رای الیوم می‌نویسد، اقدام اخیر عربستان در احضار مبهم محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین مربوط به مناقشه تفصیلی درخصوص رویکردی بود که عربستان می‌گوید باید روند سیاسی و مذاکرات را تا قبل از سفر دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا مشخص کند.
طی مذاکرات با عباس، سه شرط مطرح شد تا در صورت محقق شدن آنها، عربستان قویاً از عباس و موضع “مشروعیت فلسطینی” حمایت کند.
مشخصه اول این است که از عباس خواسته شد تا دست به گام‌های بیشتری برای آشتی با حماس نزند، مگر پس از آنکه حماس مجبور شود به صورت کامل روابط خود را با ایران قطع کند و به این امر نیز اشاره شد که عربستان در زمینه مالی از عباس در صورت سخت‌گیری بیشتر در حق حماس برای قطع هرگونه رابطه‌ای با تهران حمایت خواهد کرد که این امر در چارچوب مبادله اقتصادی سیاسی صورت می‌گیرد.
بر اساس مشخصه دوم، عربستانی‌ها هراس و نگرانی شدید خود را به عباس نسبت به وضعیت جنبش فتح در لبنان و اردوگاه‌های لبنان ابراز کرده‌اند.
این امر در سایه برآوردهای عربستان در این زمینه است که برخی از طیف‌های گروه‌های با نفوذ در اردوگاه‌های لبنان از محافل نزدیک به جنبش فتح و تشکیلات خودگران، “ارتباطات و تماس‌هایی” با حزب الله دارند.
ریاض از عباس خواست تا تضمین‌های واقعی را در این زمینه بدهد که هیچ یک از پایگاه‌های قدرت جنبش فتح و هیچ یک از طیف‌های آن در جهت جانبداری سیاسی یا نظامی از حزب الله در صورت تشدید اوضاع برنیاید.
عربستان به این مساله نپرداخته که از جنبش فتح بخواهد به کمپین بر پا شده علیه حزب الله بپیوندد، اما عربستان به این مساله اهمیت می‌دهد که از سوی فتح و سازمان‌های آن در لبنان مواضعی مطرح نشود که حزب الله بتواند از آنها بهره ببرد.
مشخصه سوم این است که ریاض از عباس خواست تا به آغاز تماس‌ها پس از آشتی با غزه و دیدگاه آن گوش دهد و گزارش‌های مفصلی درخصوص موضع رئیس تشکیلات و نهادهای تشکیلات نسبت به روند سازش ارائه دهد.
از سوی دیگر، عباس بر درخواست برای حمایت مالی عربستان از تشکیلات خودگردان متمرکز بود.