به گزارش نیمه پر رامسر به نقل از شبنم همدان، اکثر افراد گمان می کنند زنان سرپرست خانوار زنان بیوه ای هستند که همسر خود را از دست داده اند اما معصومه اسدی ۵۴ساله با وجود داشتن همسرو فرزند یک زن سرپرست خانوار است ودر این باره می گوید :وقتی ازدواج کردم تنها ۱۴سال داشتم ,همسرم۲۰ سالش بود و متاسفانه اعتیاد به مواد مخدر داشت من هم چیزی ازاعتیادش نمی دانستم تا اینکه بعد از ده سال زندگی وداشتن ۳فرزند تصمیم به طلاق گرفتم اما همسرم قول داد که ترک می کند شاید از ان روز ۵۰ بار ترک کرد ودوباره به سمت اعتیاد برگشت تا اینکه بالاخره بچه ها بزرگ شدند و تشکیل زندگی دادند آنها به من کمک کردند تا بتوانم همسرم را از رنج اعتیاد نجات دهم ۱۳سال پیش همسرم اعتیاد را به طور کامل ترک کرد اما اثرات اعتیاد کاملا بر روح و جسمش باقی مانده سردردهای شدید ,عفونت های شدید گوش و حلق بینی , تیک های عصبی, زخم معده و……..اثرات اعتیاد باعث شده است حتی تحمل کوچکترین صدا را نیز نداشته باشد .
در سالهایی که همسرشما اعتیاد داشت چه کسی هزینه های خانه را پرداخت می کرد آیاهمسر شما شاغل بود ؟
اسدی می گوید :من هم اکنون ۴ فرزند دارم ۳ پسر و یک دختر .همسر من در کارگاه قالی بافی کار می کرد زمانی که دچار اعتیاد شد برای اینکه حقوقش قطع نشود من رسما به عنوان یک زن سرپرست خانوار به جای او در کارگاه قالیبافی مشغول به کار شدم ومتاسفانه تا امروز در اداره بیمه تامین اجتماعی ۱۲ سال بیشتر سابقه بیمه برای من محاسبه نشده است .
مبلغ یارانه این زن سرپرست خانوار حتی به فیش های آب و برق هم نمی رسد
از او می پرسم تا کنون از نهاد خاصی تحت پوشش قرار گرفته اید، درآمدی که از مستمری یارانه دریافت می کنید تا چه حد هزینه های شما را در زندگی تامین می کند ؟
اسدی گفت : ما تحت پوشش کمیته امداد هستیم و ماهیانه مبلغ بسیار کمی را دریافت می کنیم، ۴ فرزند من همگی مستقل هستند آنها هم در خرید های ضروری منزل به ما کمک می کنند و خودم نیز صرفه جویی زیادی می کنم تا بیشتر از این مایع درد سر فرزندانم نشوم . اما مستمری یارانه برای یک زن سرپرست خانوار واقعا مبلغ بسیار کمی است که حتی جوابگوی فیش های آب و برق هم نیست. با وجود تورم و تفاوت های قیمت لوازم ضروری زندگی مانند یک آب باریکه است که بودنش بهتر از نبودنش است .خودم دچار تنگی نخاع هستم اما دوست ندارم عمل جراحی انجام دهم چرا که کسی نیست که از همسرم مراقبت کند همسرم مشکلات جسمی وروحی زیادی دارد شاید بیشترین هزینه ما صرف دارو ودرمان می شود چند بار که از کمیته امداد درخواست مستمری بیشتر کردم تا زمانی که بتوانم با پرداخت حق بیمه سابقه بیشتری در تامین اجتماعی داشته باشم مسئولین کمیته امداد خیلی راحت به من گفتند اگر نمی توانی هزینه های درمان همسرت را پرداخت کنی او را به آسایشگاه سالمندان ببر .
از اسدی سوال می کنم چطور با وجود ۴ فرزند کسی برای نگهداری همسرتان نیست و از طرف دیگر وقتی مشکلات بیماری همسر زیاد است باز هم می خواهید خودتان از او نگهداری کنید ؟
اسدی پاسخ می دهد:۳۸سال با تمام کاستی های همسرم ساختم شاید آن زمان فقط به خاطر بچه هایم تحمل کردم ولی من واقعا عاشق همسرم هستم نمی خواهم فرزندانم به او به چشم یک سربار نگاه کنند
فاطمه .ج. ۳۸ساله .یکی دیگر از زنان سرپرست خانوار می گوید در سال ۸۹شوهرم بر اثر ایست قلبی فوت کرد و من اکنون یک زن سرپرست خانوار هستم . خوشبختانه شوهرم کارگر کارخانه بود بعد از یک ماه کارهای انحصار ورثه کامل شد و مستمری ما از تامین اجتماعی برقرارشد .
مشکلات یک زن سرپرست خانوار
از او درباره مشکلاتش به عنوان یک زن سرپرست خانوارسوال کردم ؟
وی عنوان کرد :ما در یک خانه دوطبقه که در طبقه همکف خانواده ما ودر طبقه بالا خانواده برادر شوهرم ساکن بود زندگی می کردیم یک سال بعد از فوت همسرم برادر شوهرم به همراه پدر و مادر ش به خواستگاری من آمدند واقعا نمی توانم بگویم آن روز بر من چه گذشت. برادر شوهرم با وجود زن و فرزند و اینکه من با همسرش دختر عمو بودم و رابطه صمیمانه ای با همسرش داشتم به خواستگاری من آمده بود. از طرف دیگر اصرار خانواده ام برای ازدواج با بردار شوهرم باعث شد من در مقابل همه بایستم. خانه مشترک را به همراه فرزندانم ترک کردم , درمنطقه دیگری خانه اجاره کردم و خانه سابق خودم را با کلی دوندگی حقوقی به شخص دیگری اجاره دادم من مادر دوختر یکی ۲۰ساله و دیگری ۱۳ساله و یک پسربچه ۸ ساله هستم حقوق من از سازمان تامین اجتماعی ۷۵۰۰۰۰هزار تومان است که واقعا برای هزینه های زندگی من کافی نیست تنها هزینه اجاره بها خانه ۳۰۰۰۰۰هزار تومان است . مبلغ اجازه بهای منزل سابقم را پدر شوهرم دریافت می کند. برای همین در خانه برای چند مزون لباس عروس کارهای دوخت و تعمیر لباس , کارهای سنگ دوزی لباس عروس و یا تزئین تاج عروس و انواع گیره سر را با دخترانم انجام می دهم.در روزهای پایانی سال و ایام محرم و صفر نیز برای تریکو بافی سری دوزی لباس را درخانه انجام می دهم .
از او می پرسم مستمری یارانه تا چه حد از نیازهای مادی او را برطرف می کند آیا با وجود سه فرزند در زندگی اش مثمر ثمر هست ؟
هزینه گاز سرسام آور است و یارانه همه اعضای خانواده صرف قبض گاز می شود
این زن سرپرست خانوار اذعان می کند :مبلغ ۱۸۲۰۰۰هزار تومان یارانه واقعا مبلغ بسیار ناچیزی است بیشتر مبلغ صرفِ هزینه آب وبرق وگاز می شود با اینکه صرف جویی زیادی می کنیم اما واقعا هزینه گاز سرسام آور است و گاهی یارانه فقط صرف گاز می شود.
وی در پایان خاطر نشان کرد : من به عنوان یک زن سرپرست خانوار برای مشکلات مالی خودم کمر همت بسته ام که برای آسایش و خوشبختی فرزندانم تمام تلاشم را انجام بدهم اما کاش خانواده و بسیاری از افراد جامعه باور کنند یک زن سرپرست خانوار نیز می تواند در عین پاک دامنی فرزندان سالم تحویل جامعه دهد ومشکلات زندگی اش را بدون همسر مرتفع سازد .
داستان یارانه از زبان بانوی سرپرست خانواری که کارگر ساختمان است
سهیلا .ر۳۴ساله اهل یکی از روستا های اطراف همدان و ساکن شهر همدان وقتی گفت تنها ۳۴ سال دارد و به عنوان یک زن سرپرست خانوار محکم ایستاده است. وقتی دیدمش اصلا باورم نشد که این زن ریز نقش با این همه چین و چروک صورت ود ست های زمخت پینه بسته ۳۴ ساله باشد . من فکر می کردم سهیلا بیش از ۴۵ سال را دارد چون من اصلا تا به حال یک کارگر ساختمانی زن ندیده بودم . سهیلا زن بسیار آرام و ساکتی است به گفته خودش تا به حال دوبار ازداواج کرده است اما هربار شانس نیاورده است . سهیلا می گوید : یک دختر ۱۹ ساله دارم که در رشته محیط زیست دانشگاه علوم پزشکی بوعلی درس می خواند, تنها سهم من از دنیا همین یک دختر است به خاطرش کارگری که هیچ حتی حاضرم کوه را هم جابه جا می کنم تا دخترم در رفاه زندگی کند.
از او می پرسم آیا مستمری یارانه تاثیری در زندگی شما دارد در آمد دیگری دارید ؟
سهیلا به حرف من می خندد و می گوید:مگر یارانه دو نفر چقدر می شود که بخواهد تاثیر گذار باشد اما من به عنوان یک زن سرپرست خانوار برای پرداخت بیشتر هزینه ها روی همین یارانه حساب باز کرده ام . یک بار از دار بست افتادم همین مسئله باعث شد دخترم بترسد و دیگر به من اجازه ندهد برای کارگری ساختمان بروم برای همین از کارگاه سیم پیچی سفارش کار می گیرم.
وی در پایان افزود : یک زمانی کمک هیچ کس را قبول نمی کردم وفکر می کردم باید تنها روی پای خودم بایستم اگر شخصیت خودم از بین رفت نگذارم شخصیت دخترم پایمال شود اما واقعا مستمری یارانه و درآمد خودم جوابگوی هزینه های بالا نیست و از روی ناچاری کمک های مالی یک فرد خیر را پذیرفتم تمام امید و ارزوی من خوشبختی و آسایش دخترم است.