به گزارش نیمه پر، جو و فضای تبلیغات سوء علیه انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری سال ۸۸ آنچنان از سوی کشورهای غربی سنگین و بی‌سابقه شده بود که برای بسیاری از صاحب‌نظران تعجب‌آور شد.
عده‌ای این حجم کم‌سابقه از تمرکز غرب بر انتخابات ایران را ساقط کردن احمدی‌نژاد به هر بها و بهانه‌ای و به قدرت رساندن گزینه مورد نظرشان و رهایی از پیامدهای عدم مشروعیت انتخابات غرب که در دو کشور امریکا و فرانسه با حداقل مشارکت واجدان رأی پشت‌سر گذارده بودند، می‌دانستند.
علی‌رغم اهمیت فوق‌العاده انتخابات دهم، که میزان و عمق اهمیت آن را می‌شد، از تشکیل ستادهای ویژه در امریکا، انگلیس، آلمان، رژیم اشغالگر قدس و…، زیر نظر رؤسا و عالی‌ترین مقامات این کشورها برای اتخاذ تصمیمات روزمره پیرامون انتخابات ایران، پی برد و متأسفانه برخی از کاندیداها هم خود را در مسیر حرکت تخریبی دشمنان برای سلب اعتماد مردم قرار داده و خواهان دخالت ناظران غربی برای صیانت آراء در پای صندوق‌ها شده بودند، نتایج بسیار مسرت‌بخش بود و جمع‌بندی آرا نشان از حضور ۸۵ درصد واجدان شرایط پای صندوق‌ها داشت.
تبریک ویژه مقام معظم رهبری توأم با تحسین این حماسه بزرگ به مردم موقعیت‌شناس ایران اسلامی، این گونه ادامه یافت: «اقتدار و عزتی که مردم عزیز با آرامش و متانت و کمال خود، در تاریخ کشور به ثبت رساندند و اراده‌ی خلل ناپذیری که در میان آتش‌بار جنگ روانی دشمنان با حضور در این عرصه تعیین‌کننده نشان دادند، از چنان اهمیتی برخوردار است که با هیچ بیان معمول و متعارفی نمی‌توان آن را توصیف کرد، تنها می‌توان گفت که ملت ایران توانسته است همچنان موجبات رحمت الهی را د رخود حفظ کند و دست قدرت خداوند را در حمایت از پیشرفت و تعالی کشور بالای سر خود نگه دارد.»
ایشان با علم به توطئه پیچیده‌ای که دشمنان انقلاب اسلامی از ماهها قبل برای این انتخابات طراحی کرده و در صدد اجرای گام به گام آن بودند، در همین پیام هشدار دادند: «به همه آحاد مردم و به ویژه جوانان عزیز که سرزنده‌ترین نقش آفرینان این حادثه شورانگیز بودند، توصیه می‌کنم که کاملاً هوشیار باشند چرا که دشمنان می‌خواهند با گونه‌هایی از تحریکات بدخواهانه، شیرینی این رویداد را از کام ملت بزدایند.»
پیش‌بینی رهبر بصیر انقلاب درست بود، دشمنان سرخورده، از نتایج رسمی انتخابات و عدم به ثمرنشستن زحمات و سرمایه‌گذاری خود مأیوس نشده و با مشاهده همسویی برخی از کاندیداها با خود، که حتی میرحسین موسوی بعدازظهر روز رأی‌گیری و ساعاتی قبل از پایان رأی‌گیری پیروزی خود را اعلام کرده بود و دستور برگزاری جشن پیروزی را در کلان شهرهای کشور داده بود، از بخش دیگر سناریو در به آشوب کشیدن کشور به بهانه تقلب پرده‌برداری کردند.
به اعتراف مستند متهمان آشوب‌ها، اغتشاشات کاملاً از پیش طراحی شده و طبق جدول زمانبندی به اجرا گذارده می‌شد.
هر مرحله بعد از مراحل قبل و بر مبنای دستورالعملهای کودتای سبز و مخملی پیش رفت به گونه‌ای که بیش از ۱۰۰ مورد از ۱۹۸ مورد دستورات اجرایی «جین شارپ» (متخصص و کارشناس ارشد کودتاهای مخملین) اجرا شد.
صرف‌نظر از منبع اصلی و خارجی طراحی حوادث پیش و پس از انتخابات ۸۸، آنچه که در خور نامگذاری “فتنه” است، وجود سلسله‌جنبانانه خواصی است که با پیشینه جاه‌طلبی و قدرت‌پرستی، از بن مایه ولایت‌ستیزی برخوردار بوده و شرایط غلط‌انداز را برای تحقق امیال و اوهام خود مناسب و مساعد یافتند.
تاریخچه فتنه در صدر اسلام به سه جریانی بر می‌گردد که در رویارویی با امیرالمومنین(ع) سه جنگ را به حکومت ۴ سال و ۹ ماهه آقا علی علیه السلام تحمیل کرده بودند.
مشخصه عمده هر سه جریان فتنه‌گر، ولایت‌ستیزی آنان بود، هیچ‌گاه عبادت این سه گروه به عنوان نقطه ضعف‌شان در تاریخ ذکر نشد، که در این زمینه پیشانی‌های پینه بسته آنها این ضعف را به ظاهر منتفی می‌کرد.
آنچه که آنها را به سقوط کشاند، ولایت‌ستیزی آنان بود، و این گرانیگاه در هر زمان می‌تواند عامل رویارویی شخصیت‌هایی با انقلاب و نظام اسلامی شود که با پشتوانه گذشته‌های درخشان، خود را به ورطه نابودی و بدنامی تاریخ قرار دهند.
آیا بررسی ماجرای فتنه ۸۸، نباید برای لیدران این جریان شوم درس عبرتی برای ندامت و توبه علنی و رجوع به محاکم برای تحمل حکم قضایی جهت تخفیف گناهان کبیره‌شان در حوادث ننگین پس از انتخابات ۸۸ باشد؟! فاعتبروا یا اولی‌الابصار.