بزرگترین گناه، گناهی است که انسانها ناآگاهانه مسئولیت بپذیرند

چاپ

به گزارش نیمه پر رامسر، همانگونه که همه می دانیم فساد پدیده ای چند وجهی و پیچیده است که عوامل متعددی در بروز و ظهور آن نقش دارند با این وجود در مورد فساد که بعضی از عزیزان مدعی مبارزه با این پدیده مخربند چند ابهام وجود دارد.

انتظار مردم از مجلس نشینان به عنوان سیاستگذاران و تصمیم سازان جامعه نگاه علمی به اعمال بوده و هست.

در تمام فرایند زندگیمان ،شنیده ها و دیده ها حاکی از افزایش فساد در دولتها بوده است و هر دولتی بعد از آن شروع به نقد و تخریب دولت قبل کرده که این عمل خود سر منشا فساد در جامعه است.

معتقدیم وضعیت حال ما چه اقتصادی ،چه اجتماعی و سیاسی و حتی زیست محیطی ناشی از سیاستهای غلطی است که عینیت شده و یا به منصه ظهور رسیده آن در جامعه بوده که مردم در حال لمس کردن آن هستند پدری از کار آفرینی و تولید در آورده است که صاحبان آن یا در دادگاهها رفت و آمد می کنند و یا در بیمارستانها!

مدیران و حتی خط مشی گذاران ما ، خواسته یا ناخواسته ، بیمار ساختار ضعیف و فرسوده نظام اداری و مدیریتی هستند که پاسخگوی نیاز حال وآینده ساکنین شهرها و روستاهای ما نیست.

معتقدم مدیران ما فاسد نیستند بلکه فساد ما ناشی از عدم آگاهی و نداشتن نگاه علمی به تهیه و تصویب خط مشی های ما وعدم اصلاح ساختار نظام اداری (هم در برنامه ریزی ها و هم در نحوه مدیریت شهرها و روستاها)است.

”فساد” محصول عدم شفافیت در ساختار مدیریت از یکسو و عدم مشارکت مردم در فرایند تصمیم سازی هاست.

تاریخ و تجربه استفاده از بروکراسی در اروپا و امریکا حتما مطالعه شده است. آن جا هم به چنین فسادهایی که محصول این ساختار بوده رسیدند.

می بایست از این تجارب استفاده شود که مدیران و مردم ما ابزار آزمایشگاهی برای خط مشی گذاران ما نباشند.

بزرگترین گناه ،گناهی است که انسانها ناآگاهانه مسئولیت بپذیرند آن هم خط مشی گذاری که علم است و حق الناس.

امیدوارم همه سیاستگذاران ما در این دنیا و آن دنیا ،پاسخگوی اعمالشان برای وضعیت حال و آینده ساکنین شهرها و روستاهایمان باشند.

به امید آینده ای روشن با مجلسی پژوهنده ی راه نجات جهت عظمت و شکوه بیش از پیش ایران اسلامیمان.

سر تسلیم فرود می آورم بر عظمت حضور همیشگی مردم ایران.

علی امینی شاد

دانشجوی دکتری مدیریت دولتی