از دل گُل تا نان حلال با عطر اصالت
جایی میان ارتفاعات مهگرفته و سرسبز بهشهر، روستای جیربند با عطر گلهای محمدی جان میگیرد؛ جایی که گلابگیری سنتی امروز به فرصتی نو برای رونق اقتصاد محلی و خلق اشتغال در دل جنگلهای هزارجریب تبدیل شده...
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «بلاغ» در دل جنگلهای انبوه هزارجریب، جایی میان مه کوهستان و آفتاب طلوع، روستای جیربند بهشتی پنهان در ارتفاعات شرقی مازندران است؛ روستایی که در آن، زندگی هنوز با طبیعت گره خورده و مردمانش راز همزیستی با زمین را از پدران و مادران خود به ارث بردهاند. در روزگاری که تولید صنعتی و شتابزده، کیفیت را قربانی کمیت کرده است، جیربند با احیای سنت دیرینه گلابگیری، دست به کاری بزرگ زده؛ کاری که نهفقط یک محصول، بلکه روایتی از فرهنگ، اقتصاد، طبیعت و تلاش انسان است.
شرایط جغرافیایی منحصر بهفرد این منطقه، در کنار تلاش کشاورزان محلی، باعث شده تا گلاب جیربند جایگاهی شایسته در میان تولیدات گیاهان دارویی کشور پیدا کند؛ گلابی که از نظر کیفیت، با نمونههای مشهور قمصر کاشان رقابت میکند.
این گزارش روایتی است از عطر گلهایی که پیش از آنکه به بطریها برسند، در سحرگاهان با دستهای زحمتکش چیده میشوند؛ از فرآیند گلابگیری سنتی، تا تحقق رویاهای روستایی از توسعه پایدار. در ادامه، با نگاهی به تجربه موفق تولید گلاب ارگانیک در جیربند، ابعاد مختلف این موضوع را بررسی میکنیم؛ حرکتی که نهتنها معیشت مردمان این خطه را دگرگون کرده، بلکه الگویی برای توسعه مبتنی بر دانش بومی و احترام به طبیعت ارائه داده است.

وی توضیح داد: سالانه از این زمینها بین یکهزار و ۵۰۰ تا دو هزار لیتر گلاب با کیفیت برداشت میشود. نوع نهال خیلی مهم است؛ ما از نهال قمصر کاشان استفاده کردهایم که بین ۱۵۲ نوع گل محمدی، یکی از بهترینها است. همچنین ارتفاع منطقه ما بین یکهزار و ۳۰۰ تا یکهزار و ۴۰۰ متر از سطح دریاست که این در کیفیت گل و گلاب بسیار تأثیرگذار است.


نکته قابل توجه در این موفقیت، توجه به استانداردهای جهانی در فرآیند کشت، برداشت و تقطیر است که نهتنها سلامت محصول را تضمین میکند، بلکه امکان صادرات آن را نیز فراهم میآورد. بهرهگیری از منابع آب پاک، پرهیز از کودها و سموم شیمیایی، و حفظ تعادل اکولوژیکی منطقه، از جمله اصولی است که در تولید این گلاب ارگانیک رعایت شده و بر ارزش و اعتبار آن افزوده است.
همچنین نقش زنان روستایی در این فرآیند چشمگیر است؛ زنانی که با احیای سنتهای قدیمی و تلفیق آن با روشهای نوین، به بازیگران اصلی اقتصاد خانوادگی و اجتماعی منطقه تبدیل شدهاند. این تجربه موفق نشان میدهد که توانمندسازی جوامع محلی، بهویژه در مناطق کمتر توسعهیافته، میتواند به ایجاد اشتغال پایدار، مهاجرت معکوس و تقویت هویت بومی منجر شود؛ مسیری که میتواند الگوی سایر مناطق کشور نیز باشد.
گزارش: وجیهه یخکشی
انتهای خبر/