یادداشت/

ندای فریاد جاده ها را چه کسی می شنود؟!

خیابان هایی هستند که کسی صدای آنها را نمی شنوند و هر روز به خاطر بی توجهی مسئولین تکیه زده بر صندلی اداره های متبوع ،زبان گشادتری برای فریاد پیدا می کنند و از طرفی هم گاهی جالب است که مسئولین محترم بیچاره، همانند بعضی از دکترای بد خط و مدرک گرا چند آمپول ساده و سرم درد و نهایتا آرامشی برای چند صباحی کوتاه تزریق می کنند اما همین پوشاندن ساده و بطور کلی ماس مالی های عامیانه، کار دست بیمار غریب و افسرده دل می دهد که گذر زمان بعد از چند سال، همان بیماری ساده که چه عرض کنم انگار مریض بی درمان می شود.