به گزارش رامسرنوین به نقل از ایسنا ، آخرین روز بهمن ماه مصادف است با صدمین روز مدیریت محمود حسینی پور بر استان مازندران، اگر به دنبال رصد کارنامه استاندار جدید مازندران باشیم بی شک باید از هفته گذشته و افتتاح تاکسی هوایی در استان مازندران شروع کنیم، افتتاحیه تاکسی هوایی از حیث شگفتی خبر چنان نو بود که به سرعت سری در میان خبرها درآورد و تمام فضای مجازی را به خود اختصاص داد اما در این میان بعضی کارشناسان و دلسوزان استان پس از فروکش کردن اخبار و داغی فزاینده آن در تذکراتی جدی و صد البته درست یادآور شدند که تاسیس تاکسی هوایی در اولویت نظام مسائل استان مازندران نیست، شاید اگر می توانستیم پرده ها را کنار بزنیم و به جان سخن آنان بی واسطه دست می یافتیم به یک سرنخ طلایی می رسیدیم که می گوید “آقای استاندار اصلا اولویت بندی نظام مسائل به کنار، جابه جایی مدیران چه شد؟
مسئله جابه جایی مدیران در دولت همچنان که در بعضی از وزارتخانه های موردی با سرعت زیادی در حال انجام است( مانند وزارت کار و رفاه اجتماعی) اما در مجموع از سرعت قابل توجه ای برخوردار نیست به طور مثال همچنان بسیاری از معاونین وزارتخانه ها همان مدیران دولت قبل هستند، هرچند سید ابراهیم رئیسی تغییر مدیران را از حیث شایسته سالاری یکی از نقاط قوت دولت برمی شمارد اما ضعف دولت وی در بستن تیم اجرایی مشهود است.
با توجه به ساز و کار انتخاب محمود حسینی پور به عنوان استاندار مازندران باید اذعان کرد که او هم مانند رئیس دولت هرچند به دلیل سبقه کاری خود از زمینه خوبی در استقلال مدیریتی برخوردار است اما عدم شناخت و برخورداری از تیم اجرایی قوی منجر شده تا به امروز بسیاری از مدیران دولت قبل همچنان بر مسند قدرت بتازند و جولان دهند، مدیرانی که شاید بسیاری از آنان در مسائل کلی حتی همسو با دولت حاضر نباشند، از طرفی اگر روند جابه جایی مدیران بی رمق و کم انگیزه وارد چرخه ای فرسایشی و مدت دار شود نه تنها منجر به از دست رفتن فرصت ها می شود بلکه در دراز مدت خطر عقب افتادگی و کاهش سرعت پیشرفت در استان را به دنبال خواهد داشت.
آنچه عیان است، انتخاب بدون پیش زمینه حسینی پور به عنوان استاندار و عدم وابستگی او به جریانات سیاسی و اشخاص نتوانسته بر فقدان تیم اجرایی و شناخت او بر نیروها فائق آید و خواسته یا ناخواسته مجددا نقش نیروهای ذی نفوذ از جمله نمایندگان مجلس را برای انتخاب مدیران پررنگ کرده است، با این همه طی نشستی که چهارشنبه شب گذشته استاندار مازندران با مدیران مسئول و سرپرست خبرگزاری های استان داشت با اشاره به همین موضوع تاکید کرد که کار جابه جایی مدیران قبل تا پایان سال خاتمه می یابد، این در حالی است که ظرف مدت ۱۰۰ روز از گذشت عمر خدمتی استاندار همچنان بسیاری از مدیران کل، فرمانداران، معاونین آنان و بخشداران جملگی از دولت قبل بر مسند قدرت باقی مانده اند و مشخص نیست چگونه ظرف مدت یکماه این جابه جایی ها صورت می پذیرد!
به هر ترتیب با توجه به ظرفیت استان و خواست مردم و از همه مهمتر حضور مدیرانی همسو با دولت که بتوانند با انگیزه مضاعف خونی تازه در رگهای مدیریتی استان بدمند جابه جایی هرچه سریعتر مدیران امری الزام آور برای مجموعه استانداری است، لذا شایسته است حلقه تعیین کننده تیم حسینی پور بیش از تکیه بر گروه های ذی نفوذ هر منطقه بر استقلال مدیریتی خود تکیه نمایند و تنها برای مشورت، نظرخواهی و شناخت نیروها از این گروه ها بهره ببرند، در غیر اینصورت همان گونه که تا کنون به نظر میرسد نه تنها پروسه جابه جایی مدیران طولانی می شود بلکه بخش قابل توجه ای از توان استانداری باید صرف تجمیع و وحدت نظر گروه ها شود.
محمدقنبرنیا، کارشناس ارشد جامعه‌شناسی
