به گزارش رامسرنوین، وقل للمؤمنات یغضضن من ابصارهن ویحفظن فروجهن ولا یبدین زینتهن الا ما ظهر منها ولیضربن بخمرهن علی جیوبهن…)؛ “و به زنان با ایمان بگو دیدگان خود را(از هر نامحرمی) فرو بندند و پاکدامنی ورزند و زیورهای خود را آشکار نگردانند مگر آنچه که طبعا از آن پیداست و باید روسری خود را بر سینه خویش(فرو) اندازند. (ایه ۳۱ سوره نور)
مسئله حجاب و استفاده از پوشش و حفظ عفاف و پاکدامنی چه برای بانوان و چه برای مردان در جامعه اسلامی امری مهم و فریضه واجب در مجامع عمومی و غیر خصوصی و جزء حقوق و در عین حال از تکالیف شهروندی نیز می‌باشد، هدف این امر، جلوگیری از خدشه‌دار شدن عفت عمومی جامعه و آزار و اذیت بانوان توسط مردان هوسران، حضور همراه با کرامت بانوان در اجتماع و حفظ و احترام به شخصیت زنان و نزدیکی و قرب الهی آنهاست.
رعایت پوشش مشخص شده در اسلام برای زنان و مردان مسلمان بصورت‌های دیگر در تمامی تمدن‌های بشری وجود داشته و اسلام صورت ناصحیح آن را تصحیح نموده است، پس بحث حجاب و پوشش مسئله مختص اسلام نبوده و در دیگر ادیان بصورت سخت گیرانه‌تری موجود بوده است.(کتاب انجیل و تورات)
با توجه به پیشینه نفوذ اسلام و تشیع در ایران و اعتقادات و باورهای عمیق فرهنگ ایرانی اسلامی نسبت به حفظ و حرمت جایگاه زنان و مقام شامخ زن و مادر، این جایگاه همواره با حجاب و عفاف همراه بوده و همین باعث زبانزد شدن مقام مادران و زنان ایران زمین در جهان بوده و می‌باشد.
با نفوذ استعمار به کشور در تاریخ معاصر بخصوص ظهور چهره پلید پهلوی‌ها در ایران به کمک انگلیس و هدایت و رهبری آنان، رضاخان در کودتای ۱۲۹۹بر تخت پادشاهی نشست و با آغاز پادشاهی خویش به اجرای تز اسلام زدایی و جایگزینی ارزش‌های لیبرالیستی در جامعه پرداخت.
بعد از قانون متحد الشکل کردن البسه آقایان در کشور و سفر به ترکیه و مشاهده رفتارهای ضد اسلامی آتاتورک در ترکیه در پروژه دین‌زدایی از جامعه مسلمان آن کشور و اصلاحاتی که در آنجا رخ داده بود، رضاخان عزم بیشتر خود را بر اسلام‌زدایی در ایران جزم کرده و ابتدا با کشف حجاب از خانواده خود و زنان دولتمردان و درباریان، پروژه برداشتن حجاب از سر زنان مملکت را کلید زد.
این امر به همراه برخی اعمال تقلید شده ازدنیای فرنگی غرب، باعث خشم روحانیت شد و به‌دنبال آن اعتراضات شدید مردم را در پی داشت تا اینکه با محاصره محل اقامت یکی از روحانیون بزرگ مشهد در شهر ری که برای اعتراض به حکومت به تهران عزیمت کرده بود، مردم مشهد در ۲۱ تیر ۱۳۱۴ در مسجد گوهرشاد تحصن کردند و این تحصن مورد برخورد شدید دژخیمان رژیم طاغوت رضاخانی قرار گرفت و حدود ۲هزار نفر در این حادثه به شهادت رسیدند.
این جنایت عمق کینه و نفرت نظام سلطه و دشمنان اسلام را از مسئله حجاب نشان می‌دهد و هم نشان دهنده اهمیت حجاب در استحکام پایه‌های جامعه اسلامی می‌باشد که دشمنان عفاف و حجاب از قتل و عام هزاران نفر فرو نگذاشتند.
این لکه ننگ تا ابد بر تارک رژیم خونخوار پهلوی ماندگار شد و هر توطئه‌ایی که در صدد تطهیر چهره پهلوی و تغیر جای جلاد و شهید هست را باطل می‌کند.
بعد از نابودی رژیم سفاک پهلوی و شروع انقلاب اسلامی، بحث حجاب در کشور بصورت اجباری و جزء قوانین کشور قرار گرفت، با جنگ رسانه‌ایی و فرهنگی که از ابتدای انقلاب تا بحال در کشور از سوی جریان‌های مخالف نظام اعم از اپوزوسیون و منافقین و کشورهای نظام سلطه در جریان است، پرداختن به بحث حجاب اجباری همواره مورد جدال تفکرات مختلف در داخل حکومت بوده است.
غافل شدن از زیر ساخت های فرهنگی کشور بخاطر اتفاقات اوایل انقلاب و شروع جنگ و دوران سازندگی باعث رویش آفات در بدنه فرهنگ کشور شد.
با پیشرفت زنان و حضور جدی آنان در عرصه‌های مختلف کشور، تاثیر این آفات بر این مسئله آشکارتر شد، هجمه‌های فرهنگی دشمن و بمباران رسانه‌ای و تبلیغاتی غرب از آن آفات می‌باشد، تندروی‌ها و کندروی‌های نهادهای متولی این امر نیز بی‌تاثیر نبوده است.
با توجه به اینکه ۲۱ تیر هرسال آغاز هفته عفاف و حجاب می‌باشد، امید است متولیان فرهنگی کشور با توجه به بیانیه گام دوم انقلاب و نقشه راهی که رهبری معظم انقلاب در باره حفظ حجاب و نگهبانی از عفاف ارائه نمودند و تجربه ۴۳ سال انقلاب و فراز و نشیب‌ها در این عرصه، برنامه‌های موثری برای حفظ و تقویت این اصل اساسی در حفظ بنیان خانواده و جامعه اسلامی داشته باشند و آنها را بدون فوت وقت به اجراء بگذارند. بلاغ