اما چطور می‌توانید به فرزندتان کمک کنید تا برنامه‌ریزی دقیق تری برای درس خواندن و انجام تکالیفش داشته باشد و مهم‌تر از آن، به این کارها علاقه‌مند شود؟ ما در این جا چند توصیه عملی و مؤثر برای شما داریم.
با توجه به حجم درس‌ها به کودک کمک کنید برای انجام آنها زمان بندی کند. بعد از این زمان، او فرصت کافی برای تفریح و انجام کارهای دلخواهش را خواهد داشت. بهتر است طوری برنامه‌ریزی شود که کودک از ساعت ۷ شب به بعد تکلیف نداشته باشد و بتواند در کنار خانواده باشد.
برای جلوگیری از خستگی و دلزدگی کودک بهتر است تکالیف را هر قدر هم کم است، تقسیم بندی کنید. به عنوان مثال ۲ صفحه مشق را به دو قسمت تقسیم کنید و در فواصل مشخص از او بخواهید آنها را انجام دهد.
در حین درس خواندن و انجام تکالیف برای فرزندتان استراحت در نظر بگیرید. میزان این استراحت باید کم اما کافی باشد. بهترین حالت این است که به ازای هر یک ساعت مشق نوشتن، ۱۰ تا ۱۵ دقیقه استراحت بدهید. در وقت استراحت فرزند شما می‌تواند تلویزیون ببیند، کمی بازی فیزیکی کند، چیزی بخورد و یا با دوستانش حرف بزند. نکته مهم این است که به این زمان پایبند باشید و به محض تمام شدن فرزندتان را دوباره به فضای درس برگردانید.
گاهی از او بپرسید که دوست دارد تکالیفش را چگونه انجام دهد. این کار برای جلوگیری از بهانه تراشی کودکان بهترین شیوه است. مثلاً از او بپرسید: ترجیح می‌دهی چگونه تکالیفت را انجام بدهی؟ اگر تکالیفت تمام شد، دوست داری چه کار کنی؟
کودک را سرزنش نکنید. نق نزنید و با گفتن مداوم «تکلیفت را بنویس»، «چقدر طولش می‌دهی» و… انرژی او را نگیرید.
به او کمک کنید ترتیب انجام تکالیفش را درست بچیند. بهتر است از دروس سخت‌تر شروع کنید و به دروس ساده تر برسید. یا از دروس حل کردنی به دروس خواندنی. البته این کار باید بر اساس توانایی‌های کودک و تمایلش انجام شود اما هر چه به پایان زمان تکالیف نزدیک شویم کودک تمرکز و انرژی کمتری دارد. پس بهتر است دروس سخت تر را در ابتدای انجام کار مرور کند.
به فرزندتان بگویید کارهایی مثل انجام آزمایش، کار عملی و کار دستی را به آخر شب موکول نکند. می‌توانید این کارها را به عنوان یکی از فعالیت‌های سرگرم‌کننده در وقت استراحت کودک در نظر بگیرید.