با حدود ۴۵ دقیقه پیاده روی سبک از روستای نوا در حاشیه رودخانه، به دشت سرسبز وآرام آزو می‌رسید آزو دشتی ست بر فراز ابرها با پوشش مرتعی؛ و پر است از عطر گل‌ها و گیاهان، که آدمی را مدهوش زیبایی بی پایان خود می‌کند و لذت قدم زدن در آن انتهایی ندارد. این دشت بی شک بهترین چشم انداز قله دماوند را پیش رویتان می‌گشاید. چشم اندازی نفس گیر که تماشای آن هر گردشگر و طبیعت گردی را مبهوت خویش می‌کند.
در نزدیکی روستای نوا و دشت آزو، قله‌ای به نام پاشوره با ارتفاع حدوداً ۳۹۰۰ متر از سطح دریا وجود دارد که اگر اهل کوهنوردی باشید می‌توانید با صعود به این قله (با رعایت تمام نکات لازم) سفر خود به این منطقه زیبا را به کمال برسانید. علت نام‌گذاری قله پاشوره به دلیل نوع سنگ‌هایی است که روی منطقه قله، وجود دارد. یعنی همان سنگ پا که به وفور در ابعاد مختلف روی قله وجود دارد و بسیار سبک هستند ومنشأ آتشفشانی دارند. پاشوره از مجموعه قلل البرز شرقی حد فاصل ده نوا در شمال و ده لاسم در جنوب است. شمال این خط الراس مشرف به بام ایران دماوند و تماماً پوشیده از دیواره و تیغه‌های وحشی است. در جنوب نیز ناظر بر خط الراس عظیم دوبرار بوده با شیب‌های ملایم‌تری به دشت لاسم می‌رسد. سر سبزی و طراوت دشت آزو در جنوب نوا و در دامنه‌های پاشوره خیره کننده و زبانزد همگان است.
آسمان شب در دشت آزو و روستای نوا غوغای ستارگان است. انگار که بر بوم سیاه آسمان شب، نور پاشیده‌اند کهکشان راه شیری و ستاره‌های دنباله داری که هوس ماندن ندارند، آدمی را به عمق هستی پیوند می‌زنند.
از تهران به سمت رود هن حرکت کرده و جاده هراز را در پیش بگیرید. پس از امامزاده هاشم و پلور به آب اسک می‌رسید. در حدود ۵ کیلومتر جلوتر تابلوی رینه را در سمت چپ خود می‌بینید کمی بعد از این تابلو و جلوتر از رستوران سالاری یک خروجی در سمت راست شما قرار دارد که به سمت نوا می‌رود. در مسیر به چهار تا سه راهی بر می‌خورید از سه راهی اول و دوم که به روستای کندلو می‌روند عبور کرده و مسیر روستای گیلاس را در پیش بگیرید. پس از روستای گیلاس یک سه راهی وجود دارد که می‌بایست در آن به سمت راست بپیچید. سه راهی بعدی را به سمت چپ بپیچید. با ادامه مسیر به روستای نوا می‌رسید که در امتداد آزو دره واقع شده است.
هوای دلپذیر و طبیعت سر سبز و چشم‌اندازهای بی نظیر دشت آزو از اواسط اردیبهشت تا نیمه‌های آبان حکایت دیگری دارد