اندر حکایت انتخابات پنجمین دوره شورای شهر رامسر/ دارا برابر است با آرا

چاپ

به گزارش رامسرنوین، در همین ابتدا بهتر است یادآور شود که راقم این نوشتار،سر ستیز و عناد با هیچ یک از کاندیداهای شورای شهر رامسر نداشته و ندارد چرا که همه ی این کاندیداها که البته اکثرشان از دوستان نیز هستند را محترم می شمارد.

سپاسگزارشان هست و خدا قوت گویشان، برای اینکه با وجود انبوهی از مشکلات شهری و انتظارات مردم، آبروی خود را بر کف گذاشته و پای در آزمون و میدان رقابت اجتماعی نهاده اند اما در عین حال برخی رفتارهای انتخاباتی تعدادی از ایشان جهت جلب آرا که مغایر با اصول و معیارهای اخلاقی و ارزشی بوده رابه هیچ وجه پذیرا نبوده و به شدت منتقد آن است.

گرچه چنین رفتارهایی خود معلول بوده و ریشه در فقدان نظام جامع انتخابات و نبود بستر لازم جهت رقابتی متوازن و عادلانه با مشارکت آگاهانه و عالمانه مردم در تعیین سرنوشت شهر را دارد اما با اینحال، اعتقاد بسیاری بر آن است که بهره گیری ناصواب از ابزارهای مادی و انسانی برای جلب آرا در نیل به کرسی شورا ،قطعا” هیچ مشروعیتی به این جایگاه نخواهد داد.

بهر حال پس از یک هفته جنجالی و پرسر و صدا که هیاهوی آن در واپسین ساعات رای گیری روز جمعه ۲۹ اردیبهشت ۹۶ به اوج خود رسیده بود،پرونده انتخابات پنجمین دوره شورای شهر رامسر با اعلام اسامی اولیه منتخبین مردم که سه عضو فعلی و دو عضو جدید را شامل می شود،با همه ی حرف و حدیث هایش به ظاهر بسته شد
اما این انتخابات در میان خود، نکاتی قابل تامل،بحث برانگیز و به شدت تلخ و غیر قابل هضم اما درعین حال درس آموز و پندآموز داشته که مروری بر برخی از موارد آن خالی از لطف نخواهد بود:

اول اینکه انتخاب ۳ عضو فعلی شورا(هادی حلاجیان،مجید درجانی و سعیدصفاتی) به عنوان نفرات اول تا سوم انتخابات که اتفاقا” اکثریت شورای پنجم را هم شکل می دهند شاید به نوعی حاوی این پیام باشد که اکثریت مردم رامسر از عملکرد شورای چهارم احساس رضایت دارند که البته چنین رضایتی با چنین انتخاباتی! محل تردید است اما با این حال با این ترکیب فعلی، تکیه شهردار(نصرت کوزه گر) بر اریکه شهرداری که گویا خود نیز تمایل دارد ،می تواند ده ساله شود و با یک رکورد تاریخی! در میان شهرداران کل کشور تا سال ۱۴۰۰ ادامه داشته باشد مگر آنکه بازنشستگی و یا دلایل دیگر مانع آن شود.

در هر حالت تجربه این چند ساله شورا نشان داده که از چنین شورایی ، تغییر شهردار را نمی توان انتظار داشت حتی اگر عضوی به نام حسن فیلی هم در مقام مخالف قدعلم کند!

شورایی که گفته شده برخی از اعضای آن و برخی کاندیداهای راه نیافته به آن، در ایام انتخابات مورد حمایت شهردار بوده اند که البته روابط عمومی فعال شهرداری! بلافاصله اصل این گمانه زنی در فضای مجازی را از بیخ و بن تکذیب کرد!

نابرابری تبلیغات انتخاباتی از موضوعات دیگری هست که در این دوره از انتخابات ، چشمگیرتر از گذشته بروز و ظهور داشته بطوری که ورود به شورا برای برخی کاندیداها به مثابه مرگ و زندگی تلقی شده بگونه ای که توسل به هر وسیله،حربه و قیمتی برایشان قابل توجیه بوده تا جایی که برای جلب چند رای، از دست بوسی تا خرید آرا و پرداخت هزینه های سنگین مادی و معنوی ، ابایی نداشتند.

تو گویی ”هر که پولش بیش، رأیش بیشتر!”

خرید و فروش آرا در روز رای گیری که دهان به دهان مردم می گشت هم خود داستانی دارد عجیب و غریب! که دستیابی به واقعیت آن را به نهادهای نظارتی وا می نهیم.

گر چه این واقعیت و پدیده شوم که هر دوره پررنگتر از قبل خود را نشان می دهد، گفته شده که از سوی برخی از اعضای هیئتهای اجرایی و نظارت انتخابات احراز گردیده و بر آن صحه گذاشته شده اما…!!

در این میان کاندیداهایی که دارای تجربه بوده و یا برای اولین بار با طرح ایده ها و برنامه های نو وارد این عرصه شده بودند و می کوشیدند که بدون هیچگونه شائبه ای نظر مردم را به سمت خود معطوف کنند، به دلیل عدم هزینه کردهای آنچنانی و در نتیجه عدم امکان رقابت سالم و سازنده در این عرصه نابرابر، قافیه را به ظاهر به سایر رقبای دارای ساز و کارهای متفاوت!واگذار کردند که البته به نظر نگارنده،برندگان واقعی انتخابات کسانی هستند که نخواستند همچون برخی ها، با رفتن به زیر بار هزینه های آنچنانی و دین افراد، شانیت و منزلت خود را قربانی چند صباح حضور در شورا نمایند چرا که نیک می دانند بی شک آنانی که امروز از جیب خود یا یارانشان، هزینه های هنگفتی در عرصه انتخابات متقبل می شوند قطعا” به وقتش،ناچار به آنند که چند برابر آن را از جیب این مردم جبران نمایند.

از دیگر نکاتی که نمی توان به آسانی از آن گذشت، سکوت،بی اعتنایی ،عدم نقش آفرینی و عدم ورود نخبگان،گروه های مرجع و سازمانهای مردم نهاد به موضوع انتخابات شورای شهر بوده است.

با درگذشت زنده یاد استاد حسن رحیمیان-پدر سازمانهای مردم نهاد رامسر – اینک خلا آن مرد بزرگ را در بسیاری از مناسبتهای اجتماعی و فرهنگی بوضوح می توان دید.

همو بود که گاه و گداری با نگارش کوتاه و متین بیانیه هایی به نام ”کانون توسعه شهرستان رامسر” پیرامون معضلات حوزه های مختلف زیست محیطی، میراثی و اجتماعی، رسالت خود و مجموعه سازمان های مردم نهاد را به خوبی ایفا می نمود.

نقش اثر گذار بیانیه های این گروه در افزایش سطح آگاهی و دانش مردم در انتخابات سومین دوره شورای شهر رامسر با عنوان” خلایق هر چه لایق” که بی تاثیر برای ورود چهار عضو جدید به شورای سوم نبوده را، کمتر کسی از یاد برده است.

نقشی که متاسفانه در این دوره به هیچ وجه دیده نشد و در غیاب آن، لیدر برخی کاندیداها در محلات مختلف این نقش را به خوبی! و در جهت منافع خود و منافع کاندیدای مورد علاقه ایفا نمودند!

شاید اگر گروههای مرجع از دایره بی تفاوتی خارج می شدند و سکوت را پیشه نمی کردند ،مردم با اطلاعات و آگاهی بیشتری پای صندوقهای رای حضور پیدا می کردند و شاید هم ازاین رهگذر اتفاقاتی دیگر در راستای منافع عموم مردم رقم می خورد اما..

یکی دیگر از نکات منفی این دوره از انتخابات ،بر می گردد به ستاد انتخابات رامسر

اختلاف ۴ رای نفر پنجم انتخابات (محسن کیهان ثانی) با نفر ششم ( حسن فیلی) از یک سو و عدم توجه لازم و شاید عدم توجیه کافی برخی اعضای بعضی صندوقها در شمارش آرا کاندیداهای با نام خانوادگی مشابه ، شرایط را برای اعتراض بعدی حسن فیلی فراهم نمود و در نتیجه پس از بازشماری تعداد کمی از صندوقهای مورد اعتراض، محسن کیهان ثانی که برای اولین بار وارد عرصه انتخابات شده بود با اختلاف ۲۵ رای جای خود را به حسن فیلی داد که برای سومین بار بود که خود را در انتخابات شورای شهر محک می زد.

پرسش اینجاست با توجه به اینکه اکثر کسانی که در محل استقرار صندوق ها ، کار نظارت،بازرسی و اخذ رای را بر عهده داشتند،از تجربه کافی برای انجام چنین مسئولیت مهمی برخوردار بودند، چگونه است که در تعدادی از صندوقهای بازشماری شده، مرتکب چنین اشتباه سنگینی شدند؟!

اگر اختلاف آرای این دو بیشتر از ۵۰ رای بوده و روند بازشماری در سایر صندوقها ادامه پیدا کرد چه اتفاقی می افتاد؟!

اگر در کنار حسن فیلی که فامیلی وی مشابه دو کاندیدای دیگر(غلامرضا فیلی و محمد رضا فیلی) بوده، اسماعیل غلامی و اسماعیل غلامعلی زاده هم تقاضای بازشماری آرای خود می کردند، چه وضعیتی پیش می آمد؟!

این آیا نه بدان معناست که ستاد انتخابات در همایشها و جلسات توجیهی خود،نتوانسته نیروهای خود را در برخورد با چنین مواردی ، آموزش و توجیه لازم را نماید؟.

و اما از کنار برخی از این تلخی ها که بگذریم از یک موضوع می توان به نیکی یاد کرد و آن هم حضور بالنده و برجسته زنان در این دوره از انتخابات شورای شهر است.

بر خلاف دوره های پیشین که جنب و جوش کمتری از زنان دیده می شد، ورود سه کاندیدا از این جمعیت اثر گذار که یکی شان با سابقه کاندیداتوری در دوره گذشته و دیگری کتابدار و آن یکی داری دکترای داروسازی بوده ، تحرک نسبی در میان زنان و بانوان رامسری بوجود آورد که در صورت خودباوری و اعتماد بنفس شایسته، در کنار برنامه ریزی صحیح و هدفمند می توان امیدوار بود که کاندیداهایی از این طیف، حرفهای جدی در دور بعدی شوراها داشته باشند.

حضور یک کاندیدای زن در جمع اعضای علی البدل شورای شهر همجوار(کتالم) ، این نگاه را تقویت کرده و نوید دهنده روزهای بهتر خواهد بود و امیدواری را در میان این گروه از افراد جامعه در شهر رامسر دو چندان می نماید.

نکات دیگری پیرامون این انتخابات وجود داشته که به همین قدر بسنده می کنیم اما نگرانی از آنجاست که ما و همه ی آنانی که کاندیدای انتخابات بودند و شاید در آینده هم باشند، بی بهره از تجربه چهار دوره گذشته ، مطالبات بحق خود را بر زمین نهاده و هر یک،پی کار و سرنوشت خود برویم.

بعبارتی :

” خداحافظ تا چهار سال بعد”

”خداحافظ تا انتخاباتی دیگر ”

به خود بیاییم و بی توجه به آینده و سرنوشت شهرمان نباشیم

شورای شهر را به حال خود رها نکنیم

نظاره گر اعمال و رفتار اعضای شورای شهر باشیم

نقد و پرسشگری را فراموش نکنیم

شورا را ملزم به شفاف سازی در کلیه تصمیمات خود نماییم

یادداشتی از گروه گام سوم